|
|
| صفحه اول/ |
تغیرات کادری در روسیه و احتمال تجدید نظر در سیاست خارجی این کشور
/25.12.2011
نیکیتا اندریویچ، تحلیلگر مرکز مطالعات افغانستان معاصر.
نظر نویسنده مقاله ممکن است مغایر با موضع سایت "افغانستان.رو" باشد.
به تعقیب انتخابات پارلمانی مورخ 4 دسمبر در روسیه تغییرات قابل ملاحطه کادری در رهبری کشور و حزب حاکم «روسیه متحد» صورت گرفته است. این تغییرات که همزمان با فعال شدن اپوزیسیون روسیه رخ داده، میتوانند تاثیرات قابل ملاحظه را بر سیاست خارجی کشور و رویارویی فدراسیون روسیه و امریکا در شرق اوسط بجا بگذارند.
استعفای بوریس گریزلوف، رئیس دومای دولتی – مجلس تحتانی پارلمان روسیه یکی از تصمیم های قابل ملاحظه کادری در ماه دسمبر بود. گریزلوف در انتخابات اخیر در ترکیب لست «روسیه متحد» انتخاب گردیده و مطابق بسیاری پیشبینی ها باید مقام ریاست پارلمان را احراز میکرد. ولی در تاریخ 14 دسمبر او از امکان احراز این کرسی امتناع ورزید و حتی اعتبارنامه نمایندگی خود در پارلمان را نیز تسلیم نمود. وی جای خود را در پارلمان به شخص بعدی در فهرست حزبی داد.
کارشناسان این فیصله را به تضعیف قسمی سطح محبوبیت حزب حاکم نسبت داده اند. گفتنی است ، با و جود که حزب «روسیه متحد» در انتخابات ماه دسمبر اکثریت کرسی های پارلمانی را بدست اورد، ولی نتیجه آن برای حزب حاکم، نسبت به نتائیج انتخابات قبلی پارلمانی بطور قابل ملاحظه بدتر ثابت گردید. این امر شاید به عامل کناره گیری گریزلوف از پارلمان و سلسله تغیرات کادری در رهبری کشور مبدل گشته باشد که به رشد کادری گروپ معین سیاستمداران منجر گردید.
گریزلوف را در مقام ریاست دومای دولتی سرگی ناریشکین که تا چندی قبل رهبری اداره ریاست جمهوری را بردوش داشت، تعویض نمود. ناریشکین هیچگاهی به سیاست عامه سروکار نداشت و موضعگیری او نسبت به مسایل سیاست خارجی دقیقاً معلوم نیست. ولی او، به احتمال زیاد، به طرفداران خط سختگیرانه در رویارویی با غرب تعلق دارد. معلوم است که او همزمان رهبری «کمیسیون مقابله با تلاش های جعل سازی تاریخ به زیان روسیه» مربوط ریاست جمهوری، را بر عهده داشت که فعالیت ان رابطه نزدیک به مبارزه با عواقب منفی راجع به نقش روسیه در تاریخ جهانی دارد که از طرف عده سیاستمداران غربی بعمل می ایند.
دومین ثبوت تقویت مواضع طرفداران «خط سختگیرانه» سیاست خارجی طی مدت زمان یک ماه تقرر دمیتری راگوزین به صفت معاون صدراعظم که مسوولیت انکشاف مجتمع نظامی – صنعتی را بردوش دارد، محسوب میشود.
راگوزین که قبلاً در مقام نمایده دائمی روسیه در ناتو ایفای وطیفه مینمود، تا اندازه زیادی از نقطه نظر موضعگیری ضد غربی و بیانات منفی در باره فعالیت نیروهای بین المللی در جمهوری اسلامی افغانستان شهرت دارد. او به ارتباط اطلاعات راجع به پلان امریکا در باره ایجاد پایگاه های نظامی در افغانستان بعد از سال 2014 اعلام داشته:" این همان چیزی است که ما با ان هیچگاهی موافقه کرده نمی توانیم. افغانستان باید از مداخله خارجی ها در امور داخلی ان ازاد باشد".
در حالیکه کرسی که دمیتری راگوزین احراز نموده، ارتباط مستقیم با سیاست خارجی روسیه ندارد، ولی در ساختار حکومت بسیار مهم و تاثیرگذار می باشد.
سلف راگوزین در مقام معاونیت صدارات سرگی ایوانوف مقام رئیس اداره ریاست جمهوری روسیه را احراز نموده است. سرگی ایوانوف نیز، به عقیده بسیاری ها، از جمله طرفداران مقابله هرچه فعالتر سیاسی با غرب می باشد. او وزیر دفاع اسبق و دوست نزدیک ولادیمیر پوتین در سال 2007 به مثابه یکی از نامزدان ممکن مقام ریاست جمهوری بررسی میشد.
ایوانوف نیز بارها بیانات انتقادی راجع به فعالیت نیروهای خارجی در افغانستان اظهار داشته، منجمله، انها را به مبارزه ناکافی فعال با ترافیک مواد مخدره متهم ساخته بود. در عین حال او بارها خاطرنشان ساخته که «روسیه به موفقیت نیروهای بین المللی در افغانستان علاقمند می باشد» و در باره خروج قبل از موعد نیروهای خارجی از این کشور بصورت انتقادی اظهار نظر نموده بود.
ایوانوف در سال 2004، وقتی در سمت وزیر دفاع روسیه ایفای وظیفه مینمود، درمورد "پشتونیزه ساختن" افغانستان هشدار داده بود.
باید خاطرنشان ساخت که خصوصیت دوگانه مواضع اشخاص یادشده به ارتباط نقش نیروهای بین المللی در افغانستان شاید از این امر ناشی گردد که انها هم نسبت به طالبان و هم نسبت به امریکا برخورد منفی دارند. هم ایوانوف، و هم راگوزین به مثابه مخالفان سرسخت طالبان و هرگونه تماس های ممکن با انها شهرت دارند و انها به همین ارتباط، ظاهراً، عملیات امریکا برضد طالبان را به مثابه عملیات بررسی میکنند که با منافع روسیه مظابقت دارند. ولی انها همچنان میتوانند از تحکیم مواضع ایالات متحده امریکا در منطقه، بشمول جمهوری های آسیای میانه شوروی سابق هراس داشته باشند .
تقویت مواضع طرفداران رویارویی با امریکا در روسیه همچنان به انتخابات اینده ریاست جمهوری بستگی دارد. در نتیجه این انتخابات دمیتری میدویدیف که طرفدار سیاست «فعال ساختن مجدد» در مناسبات با امریکا محسوب میشود، مقام ریاست جمهوری را از دست خواهد داد.
البته، نباید تفاوت در مواضع ستراتیژیک پوتین و میدویدیف را که در حقیقت باهم بسیار نزدیک اند، بیش از حد ارزیابی نمود. تغییر در سیاست روسیه توسط علل ذهنی نه، بلکه توسط تغییرات عینی اوضاع بین المللی، انتظارات کاهش فعالیت سیاست خارجی اتحادیه اروپایی و ادعاهای امریکا در باره رهبری جهانی و تلاش های حمایت از اپوزیسیون غیرپارلمانی روسیه تعیین میگردد.
ولی تعویض تمایلات بصورت برابر با تعویض اشخاص که ناقل ان محسوب میشوند، میتواند به تقویت مبارزه روسیه به خاطر افزایش نفوذش در شرق و خاصتاً - در افغانستان منجر گردد.
|
| فارسی.رو |
(0)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
