English |  فارسی |  Русский  
صفحه اول
مقامات افغانستان را خراب می کنند
مقامات افغانستان را خراب می کنند
مقامات افغانستان را خراب می کنند
موادمخدر‌نی‌ سوداسی‌وآلپ‌ ساتشی‌ لری‌ طالبان‌ لرنیینگ‌ براساسی‌ عایداتی‌ ودرامدی‌ می‌
هیروین جهاد .لابراتوار های تولیدات ماده گیاهی در افغانستان در حال افزایش است
کارعاقلانه‌ واخلآقی‌ برای‌ رشدجامعه‌ .امنیت‌ منطقه‌ .ورشداقتصاد‌ ی‌ واجتماعی‌ میباشد
شک و تردید روسیه به وعده های طالبان
ارتش روسیه در نزدیکی مرزهای افغانستان تجهیزات جدیدی را در یک رزمایش استفاده کرد
گفتگوی وزرای دفاع سازمان همکاری شانگهای درباره افغانستان
روسیه برنامه ‌ای برای خارج کردن نام گروه طالبان از لیست سازمان‌های ممنوعه را ندارد
مسعودجوان از دورۀ جهاد و مقاومت عبور کند
عدم حمایت شرکت کنندگان نشست مسکو از احیای امارت اسلامی/ رضایت افغانستان و نارضایتی طالبان
استقبال افغانستان از تلاش روسیه برای صلح در افغانستان
اميدوارى مسكو از ادامه مشترك همكارى هاى روسيه و امریکا در مورد افغانستان با روی کار آمدن حکومت بايدن
تلاش های روسیه و ازبکستان بر حل بحران کنونی افغانستان
ابراز نگرانی وزارت خارجه روسیه از حملات موشکی در شهر کابل
پوتین: روسیه بر تقویت پروسه مصالحه ملی ادامه خواهد داد
نشست سه‌جانبۀ روسیه، ایران و هند دربارۀ افغانستان در مسکو
روسیه از جامعۀ جهانی خواست مبارزه با تروریسم را در افغانستان جدی بگیرند
روسیه آماده است که از مذاکرات صلح در مسکو میزبانی کند
وزارت خارجه روسیه حمله در کابل را محکوم کرد
پوتین: حضور امریکایی‌ها در افغانستان به ثبات در این کشور کمک می‌کند
"فرصت پیش آمده در راستای تامین صلح در افغانستان نباید از دست برود"
پرشدن موزیم دولتی هنرهای شرق با آثار بی‌نظیر افغانستان
آماده‌گی کابل برای مقاومت در صورت شکست مذاکرات
کمک روسیه برای مبارزه با کرونا با افغانستان
رقابت جهانی در افغانستان؛ باعث از دست رفتن همکاری‌های منطقه‌ای نشده است
گرم‌شدن کرۀ زمین، سردشدن روابط کابل - دوشنبه
غایبان بزرگ نشست تاریخی بین‌الافغانی
آسیایی مرکزی حلقه ای برای نجات پروسه صلح افغانستان
  صفحه اول/
دو تلاش بی دست آورد!
/18.10.2017
دو تلاش بی دست آورد!

وحید «مژده»
نظر نویسنده مقاله ممکن است مغایر با موضع سایت فارسی.رو باشد.

نشست چهارجانبۀ مسقط در مورد افغانستان بدون دست آورد محسوس به پایان رسید. نمایندگان افغانستان، پاکستان، چین و امریکا برای تامین صلح در افغانستان در مسقط پایتخت عمان گردهم آمدند تا راه حلی برای طولانی ترین جنگ تاریخ امریکا بیابند اما در پایان این نشست طرفهای شرکت کننده فقط به ضرورت تامین صلح در افغانستان تاکید کردند. همان سخنان تکراری که معمولا در پایان نشست های بی دست آورد اعلام می شود.

این نشست در حقیقت تلاشی برای صلح میان افغانستان و پاکستان بود. رئیس جمهور غنی و قبل از وی رئیس جمهور سابق افغانستان حامدکرزی تاکید داشتند که برای تامین صلح در افغانستان، نخست باید با پاکستان صلح کرد.

نشست عمان ششمین نشست چهار جانبه میان این چهار کشور بود. نشست پنجم در 18 می 2016 صورت گرفت اما بعد از کشته شدن ملا اخترمحمد منصور این روند متوقف شد. در نشست مسقط نمایندگان طالبان شرکت نداشتند و بنابراین انتظار نمی رفت تا از این نشست نتیجه ای محسوس بدست آید.

نشست چهارجانبۀ مسقط در مورد افغانستان تحت الشعاع دو واقعه قرار گرفت و این دو واقعه موجب شد تا از یک طرف خبر این نشست در رسانه های بین المللی کمرنگ جلوه نماید و از جانب دیگر این نشست بیشتر به نفع پاکستان تمام شود. لشکر کشی نیروهای عراقی به کردستان و بیرون آمدن کرکوک از دست نیروهای پیشمرگۀ کرد سرخط اخبار رسانه های ‏بین المللی را به خود اختصاص داد و این مسئله موجب شد تا خبر نشست چهارجانبه کاملا بی رنگ شود. ‏

ماجرای دیگر آزادی یک خانوادۀ کانادایی امریکایی بود که در اسارت طالبان قرار داشت. طالبان گویا می خواستند این خانواده را برای فرار از حملات نیروهای امریکایی برای نجات شان از مسیر کرم اجنسی به کنر منتقل سازند اما به این کار موفق نشدند و آنگونه که پاکستانی ها مدعی شده اند، در نتیجۀ اطلاعاتی که از نیروهای امریکایی بدست آوردند، موفق شدند تا این خانواده را در داخل خاک پاکستان از جنگ طالبان نجات دهند.

بدنبال این واقعه دونالد ترامپ با شادمانی اعلام داشت که از این به بعد در تلاش رابطۀ خوب و نزدیک با پاکستان خواهد بود. به این ترتیب این امید افغانستان که اگر پاکستان بعد از این در پروسۀ صلح افغانستان همکاری ننماید با فشار های امریکا مواجه خواهد شد، بشدت کاهش یافت.

کشور چین که برنامۀ بسیار بلندپروازانۀ راه ابریشم جدید را در سر دارد، شاید به اندازۀ پاکستان از این نشست راضی باشد زیرا پاکستان متحد مهم این کشور در پروژۀ یک راه یک کمربند، توانست در این نشست با موقف قوی ظاهر شود. بازی بسیار عجیب پاکستان در آزادی خانوادۀ گروگان امریکایی کانادایی آنهم در چنان موقعیت حساس نشان از برنامه ریزی دقیق میان امریکا و پاکستان داشت.

روایت طالبان از این جریان چنین است:
معمولا طالبان گروگان های مهم خویش را برای مدت طولانی در یک محل نگه نمی دارند و در طول پنج سال گذشته در مورد این گروگانها نیز از همین روش کار می گرفتند. از چند روز قبل از آزادی گروگانها بدست نیروهای پاکستانی، طیارات بی پیلوت امریکایی به صورت منظم و دقیق روی محل اختفای گروگانها در پرواز بودند. به همین دلیل طالبان مجبور شدند تا محل اختفای گروگانها را چندبار تغییر دهند اما به صورت عجیبی امریکایی ها از این جابجایی مطلع گردیده و طیارات روی محل جدید ظاهر می شدند.

سرانجام طالبان احساس می کنند که داخل افغانستان دیگر محل امن برای این گروگانها نیست و تصمیم می گیرند تا آنها را به کنر منتقل سازند اما به دلیل اینکه زن گروگان طفلی به دنیا می آورد، وی توان سفر از طریق کوه را ندارد و راه بدیل برای این کار خاک پاکستان است.

به گفتۀ منابع طالبان آنها مسیر کرم اجنسی را بدقت بررسی می نمایند تا مطمین شوند که بازرسی جدی در این مسیر وجود ندارد و سپس زن ومرد را برای اینکه سروصدا نکنند با دارو بی هوش می سازند و آنها را به داخل خاک پاکستان می برند اما به مجرد ورود به خاک پاکستان با عملیات نیروهای پاکستانی مواجه می شوند که به صورت قطع از قبل در جریان قرار داشته و با آمادگی کامل منتظر دستور بودند. به این ترتیب گروگانها به سادگی بدست پاکستانی ها می افتند.

هرچند طالبان مطلع شدن امریکایی ها از محل نگهداری گروگانها را به تکنالوژی پیشرفتۀ ماهواره ای آنان ارتباط می دهند ‏اما احتمال قوی وجود دارد که پاکستانی ها از طریق افراد خود شان در صف طالبان از این جابجایی ها مطلع می شدند و ‏اطلاعات خود را در اختیار امریکایی ها قرار می دادند تا به اصطلاح صداقت خود در مبارزه علیه تروریسم را به آنان ‏ثابت سازند.‏

به این ترتیب طالبان خدمت بزرگی به پاکستان انجام می دهند. پاکستان از این جریان بیشترین بهره را می برد و ذهنیت ها در امریکا را به نفع خود تغییر می دهد اما طالبان بازندۀ اصلی این جریان اند. آنها که اعتراف خودشان در طول پنج سال گذشته با این گروگان گیری خطرات زیاد را به جان خریده و مصارف هنگفت را متحمل شدند، بی هیچ دست آوردی گروگان ها را از دست دادند و در پایان ماجرا نیز متهم به وحشیگری و جنایت و حتی تجاوز به زن گروگان گرفته شدند.

اکنون جاشوا بویل کشورش برگشته است تا در آنجا با نوشتن خاطرات خود از این دوران پر خوف و خطر، مقاله و کتاب بنویسد ‏و به شهرت و ثروت برسد.‏ به نظر می رسد که جاشوا از قبل چنین هدفی داشت. او قبلا با زینب خضر خواهر عمر خضر یک زندانی سابق گوانتانامو ازدواج کرده و تمایل نشان داده بود که قصد مسلمان شدن دارد. طالبان جاشوا بویل را جاسوس می دانستند و گمان داشتند که با اهمیتی که این مرد برای سازمان های استخباراتی غرب دارد، شاید بتوانند با تبادلۀ وی تعدادی زیادی از زندانیان خود را از زندان های افغانستان آزاد سازند.

طالبان قبلا ویدیوی این خانواده را نیز به نشر رسانیده بودند که از امریکایی ها می خواستند تا آنها را نجات دهند. طالبان خواهان تبادلۀ این گروگانها با زندانیان شان بودند اما به این کار توفیق نیافتند. در برابر تلاش های پنج سالۀ آنان در این گروگان گیری، حتی یک زندانی شان نیز آزاد نشد.

هم نشست مسقط و هم گروگان گیری طالبان هردو تلاش های بی دست آورد برای دولت افغانستان و طالبان و پیروزی برای پاکستان بود و این بار نیز پاکستان توانست خود را از یک موقعیت دشوار به سلامت بیرون سازد.
فارسی.رو
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
صفحه اول
اخبار
روسيه و افغانستان
افغانها مقيم روسيه
معرفی چهره ها
آسيای مرکزی
از منابع روسي
مصاحبه
عکس ها
Google

RSS

matlab@farsi.ru








© 2003-2019 نشريهء آزاد افغانی
كليه حقوق اين سايت متعلق به «افغانستان.رو» ميباشد
نظرات نویسندگان مقالات ممکن است مغایر با موضع اداره سايت باشد
استفاده از مطالب سايت با ذکر ماخذ آزاد است.
--2.1--