|
|
| از منابع روسي/ |
روسیه مرکز جاسوسی رادیویی خود را به کیوبا برمی گرداند
/18.7.2014
روزنامه روسی کامرسانت در تفسیری پیرامون مسافرت ولادیمیر پوتین به امریکای لاتین در مورد برگرداندن پایگاه روسی به کیوبا نوشته است:
روسیه و کیوبا در مورد برگرداندن بهره برداری از مرکز رادیو الکترونیک در لوردیس (نزدیک هاوانا) به موافقت اصولی دست یافته اند. مسکو در سال 2001 این مرکز را از یک سو به دلیل نداشتن منابع مالی به منظور دوام بهره برداری از مرکزی که ده هزار کیلومتر دورتر از خاک آن قرار دارد و از سوی دیگر به خاطر پاسخ دادن به درخواست واشنگتن صرف نظر کرده بود. اکنون اما دستگاه حاکم بر روسیه فعالیت دوبارهء این مرکز را می خواهند که فقط 250 کیلومتر از ساحل ایالات متحده فاصله دارد. این مرکز به اتحاد شوروی امکان می داد تا گفتگوهای تیلفونی و رادیویی بخش قابل ملاحظه ی «دشمن بالقوه» اش را در اختیار داشته باشد.
این خبر را که روسیه به لوردس برمی گردد، چند منبع در ساختارهای حکوتی فدراسیون روسیه تایید کرده است. به قول آنانی که با روزنامه نگار کامرسانت صحبت کرده اند، مسکو مذاکرات را با هاوانا چند سال قبل آغاز کرده بود اما در آغاز سال جاری این مذاکرات سرعت بیشتر گرفت (نظامیان روسی چند بار با همکاران کیوبایی شان ملاقات کرده اند) و ظرف چند ماه دو جانب توانستند تمام مسائل موجود میان دو طرف را حل کنند. این توافق ها در دیدار آخر پوتین از هاوانا در جمعه ی گذشته نهایی گردید. آن گاه بود که اعلان شد مسکو 90% بدهی کیوبا را که بالغ بر 32 میلیارد دالر می شود، بخشیده است.
قرار گفته های یکی از طرف های صحبت این روزنامه در ساختار دولتی روسیه، نمی توان از اهمیت فوق العاده ی توافقات روی از سرگیری فعالیت مرکز لوردیس نادیده گذشت. این مرکز رادیویی الکترونیکی در سال 1967 ساخته شد و از آن در ابتدا اتحاد شوروی و بعدتر فدراسیون روسیه استفاده می کرد و بعد در سال 2001 مسکو از ادامه بهره برداری از این مرکز به دلیل کمبود منابع مالی برای دوام کار آن از یک سو و از سوی دیگر به خاطر نشان دادن حسن نیت به واشنگتن که تقاضای برچیدن این مرکز را داشت، طرف نظر کرد. به نظر منابع روزنامه کامیرسانت دلیل از سرگیری فعالیت این مرکز همانا بهبود وضعیت مالی روسیه و سرد شدن مناسبات با واشنگتن است. یکی از ماموران بلند پایه که از مذاکرات در مورد مرکز لوردیس آگاهست، می گوید: «مناسبات ما مدتها پیش از حوادث اوکراین بدتر شده بود. در واقع، مناسبات ما هرگز بهبود واقعی نیافته بود اگر چند مرحله کوتاه را از نظر بیندازیم و این مراحل به خودی خود یک استثنا می توانند تلقی شوند». یکی دیگر از کسانی که با روزنامه کامرسانت درین مورد صحبت کرده، انگیزهء مسکو را چنین بیان می کند: «امریکا قدر اقدامات همراه با حسن نیت ما را ندانستند.» به همین دلیل، به گفته ی یکی از ماموران ارشد وزارت دفاع که روزنامه کامرسانت از او به عنوان منبع نقل می کند، مسکو تمام دلایل لازم را برای احیای این پروژه دارد و به این ترتیب، بر توانایی استخباراتی زمینی خود می افزاید.
مرکز لوردیس نیرومندترین مرکز استخبارات رادیو الکترونیکی است که بیرون از مرز های ملی روسیه قرار دارد. کار این مرکز وظایف استخباراتی را به سود ریاست ششم استخبارات نظامی ستاد فرماندهی، ریاست عمومی استخبارات رادیو الکترونیک و همچنان اداره استخبارات خارجی و ارتش دریایی (به منظور تامین رابطه ی مخابراتی با کشتی های روی آب و زیردریایی ها) ممکن تر و آسان تر می کرد. در آن زمان، رهبر کنونی کیوبا، راول کاسترو می گفت که به برکت این مرکز، مسکو 75% تمام اطلاعات لازم را در مورد امریکا به دست می آورد. این رقم شاید مبالغه آمیز به نظر بیاید اما در کل وجود مرکزی که فقط 250 کیلومتر از سواحل «دشمن بالقوه» قرار دارد امکان شنود مواصلات رادیو الکترونیکی را از بخش قابل ملاحظه ی ایالات متحده به مسکو می داد. در وضعیت کنونی، اهمیت این مرکز افزایش بیشتر هم یافته است زیرا روسیه وسایل استخباراتی فضایی آن طور که شوروی داشت، در اختیار ندارد و نظر به تعداد کشتی های ویژه مورد نیاز امکانات استخبارات نیروهای دریایی روسیه قابل مقایسه نیست.
قرار اطلاعات روزنامه کامرسانت، سخن بر سر احیای حضور تعداد نظامیان روسی با مقیاس های گذشته نیست. در دوران اتجاد شوروی حدود سه هزار نفر کارشناس در این مرکز کار می کردند و در دهه 90 فقط یک و نیم هزار نفر در این مرکز حضور داشتند. فناوری شنود رادیو الکترونیکی معاصر به پیش رفت های قابل ملاحظه یی نسبت به دوران شوروی دست یافته و در حال حاضر به این تعداد کارمند در آنجا نیازی دیده نمی شود.
در ماه جولای 2000 مجلس نمایندگان کانگرس امریکا «اقدامات در زمینه اعتماد و همکاری میان روسیه و امریکا» را تصویب کرد و در آن کاخ سفید ملزم شده بود تا در مورد بدهی های روسیه تا زمانی به این کشور امتیاز ندهد که مرکز رادیو الکترونیک لوردیس را نبندد. در سال 2001 رهبری فدراسیون روسیه تصمیم گرفت از لوردیس بیرون شود و بعد از پایگاه نظامی دریایی کامران در ویتنام نیز روسیه خارج شد. در ماه فبروری 2002 آخرین کارشناس روسی از پایگاه خارج شد. بعدها، بخشی از زیرساخت های این دستگاه به دانشگاه فناوری اطلاعاتی داده شد.
ویکتور موراخوفسکی، سرهنگ ذخیره، کارشناس امروز نظامی می گوید: «امروز برگشت به لوردیس کاملاً مدلل است. نیروی بهره دهی گروه های ماهواره یی استخبارات رادیویی و سیستم شنود نظامیان روسیه به صورت قابل ملاحظه یی پایینتر است. نزدیکی این مرکز به خاک امریکا به نظامی ها امکان می دهد تا بی اتکا به دستگاه های استخباراتی فضایی کارشان را انجام دهند».
به گفته جنرال ویچیسلاو تروبنیکف، رییس پیشین اداره استخبارات نظامی، لوردیس چشم باز اتحاد شوروی در تمام نیم کره غربی بود. ازین نظر، از دست دادن این مرکز بر میزان آگاهی ما از فرایندهای جاری در این بخش تاثیرگذار است. این مرکز برای روسیه که می خواهد به حق و جایگاه قانونی اش در جامعه جهانی برسد، این مرکز به همان اندازه مهم خواهد بود که در زمانش برای اتحاد شوروی بود».
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
