|
|
| معرفی چهره ها/ |
چنگیزآیتماتوف، نویسنده مشهور، سناریو نویس و دیپلومات درگذشت
/11.6.2008
نویسنده بلندآوازه و نامدار ، مولف رمانهای "روزی طولانی تر از یک قرن"، "داغ کاساندرا"، "میدان اعدام" چنگیز آیتماتوف به تاریخ 10 ماه جون در یکی از درمانگاههای شهر نیورنبرگ جرمنی درحالیکه چند ماهی به زاد روز هشتاد سالگی اش مانده بود، چشم از جهان پوشید.
طوریکه کانال "اول" تلویزیونی روسیه خبر میدهد، آیتماتوف به تاریخ 16 ماه می در بیمارستان بستری شده بود.
روز سه شنبه وضع صحی وی وخیم تر شده و دیری نگذشت که وفات نمود.
آیتماتوف به تاریخ 12 دسامبر سال 1928 در دهکده شِکِر، ناحیه تالاس قرقیزستان چشم به جهان گشود. پدرش ترقول آیتماتوف یکی از فعالان حزب کمونیست قرقیزستان بود ولی در سال 1937 بازداشت شده و در 1938 تیرباران شد. مادرش نگیما هازییفنا که از نژاد تاتاری بود، در تیاترمحلی هنرپیشه بود.
در سال 1948 آیتماتوف شامل انستیتوت کشاورزی شهر فرونز (بشکیک فعلی) شد. در سال 1952 آغاز به چاپ داستانها در نشریه های دوره ای "گاهنامه" به لسان قرقیزی نمود. بعداز به پایان رساندن انستیتوت، مدت سه سال در موسسهء تحقیقاتی گاوداری به کار ادامه داد که همزمان به نوشتن و نشر داستانهایش نیز میپرداخت.
در سال 1956 شامل کورس عالی ادبیات در مسکو شد. در سال 1958 هنگام بپایان رساندن این کورس در مجله "اکتیابر" داستانی را تحت عنوان "روبرو" (ترجمه از لسان قرغیزی) به چاپ رساند. در همین سال داستانهای وی در مجله "جهان نو" نیز به چاپ رسیدند و همچنان داستان "جمیله" که به آیتماتوف شهرت جهانی اعطا کرد.
وی بلسانهای قرغیزی و روسی می نوشت. آثار آیتماتوف بلسانهای مختلف جهان ترجمه شده اند. از آثار بسیار مشهور وی چون – "روزی طولانی تر از یک قرن" (1980)، "کشتی بخار سفید" (1970)، "میدان اعدام" (1986)، "وقتیکه کوه ها فرومیریزند " (2006) را میتوان نامبرد.
تعدادی از سناریو ها هم برای فلمهای چون "سگ ابلق که درسواحل بحر میدود" (1990)، "انعکاس عشق"(1974)، "من – تیان شان" (1972)، "فرار یورغه رو"(1968)، "اولین آموزگار" (1965) نوشت.
از سال 1990 تا 1994 به عنوان سفیر شوروی و روسیه در کشورهای بنیلوکس فعالیت داشت. تا به ماه مارچ 2008 در پست سفیر قرغیزستان در فرانسه، بلجیم، لوکزامبورگ و نیدرلند (هالند) اجرای وظیفه نمود.
آیتماتوف برنده جایزه لنین (1963) و سه جایزه دولتی (1968، 1977، 1983)، نویسنده مردمی قرغیزستان شد. وی قهرمان کار سوسیالیستی (1978)، وکیل شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست قرغیزستان، عضو هیئت دبیران اتحادیه نویسنده گان و اتحادیه کینوماتوگرافها (فیلم سازان) و یکی از سران کمیته انسجام شوروی با کشورهای آسیا و افریقا بود.
او سردبیر مجله "ادبیات خارجی" و همچنان عضو شورای بین المللی طبع و نشر که نویسنده گان مشهوری چون موریس دریوون، میلوراد پاویچ، کیندزابوره آوه و اومبرتو اکو در آن عضویت داشتند، بود. وی مبتکر و آغاز کننده حرکت بین المللی روشنفکری "مجمع ایسیکولسکی" بود.
|
| فارسی.رو |
(1)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
