|
|
| مصاحبه/ |
ریگستانی: اگر طالبان به‌زور وارد شوند، احتمال وقوع جنگ داخلی وجود دارد
/3.9.2019
اشاره: صالح محمد ریگستانی، فرمانده پیشین جهادی، از توافق صلح بدون مشارکت جبهۀ مقاومت سابق هشدار می‌دهد. ریگستانی می‌گوید که اکنون رهبران جبهۀ مقاومت پیشین در جریان مذاکرات صلح قرار ندارند. به گفتۀ او، اگر توافق‌نامۀ صلح متضمن پایان جنگ نباشد، احتمال وقوع جنگ داخلی وجود دارد. شرح مصاحبۀ فارسی.رو با آقای ریگستانی را در زیر می‌خوانید:
قلمرو طالبان به شدت در شمال افغانستان در حال گسترش است. چه دلایلی موجب افزایش قلمرو حاکمیت طالبان در شمال شده است؟
طالبان می‌خواهند در میز مذاکرات امتیاز بیشتری به دست آورند. دلیل عمدۀ تشدید جنگ‌ها امتیازگیری بر سر میز مذاکرات است. از سوی دیگر، طالبان می‌فهمند که اشرف‌غنی با تشکیل حکومت موقت مخالف است. به این خاطر، می‌خواهند قدرت‌نمایی کنند و به اشرف‌غنی پیام بدهند که اگر با پروسۀ صلح مخالفت کند، از نظر امنیتی و سیاسی برایش قیمت تمام خواهد شد.
چرا مناطقی‌که سابق مرکز مقاومت علیه طالبان بود، اکنون به میدان مبارزۀ طالبان علیه دولت مبدل شده است؟
سران جبهۀ مقاومت پس از ایجاد ادارۀ جدید به رهبری آقای کرزی سلاح‌هایی را که در اختیار داشتند به خاطر نیت خوب و دولت‌سازی به حکومت تسلیم کردند و دست شان خالی ماند. حکومت‌های افغانستان در هژده سال گذشته موفق نشدند که از ساحۀ نفوذ و قلمرو طالبان جلوگیری کنند. به دلیل ضعف رهبری نیروهای امنیتی و از میان رفتن جبهۀ مقاومت، طالبان توانستند ساحۀ قلمرو خود را گسترش دهند.
جریان مقاومت سابق در کجای مذاکرات صلح قرار دارد؟
با تأسف زیاد که حوزۀ مقاومت به دلیل پراکندگی رهبران و توجه بیشترشان به انتخابات و پراکنده‌شدن شان به تکت‌های مختلف در این مقطع حساس، دارای انسجام، وحدت و هماهنگی نیستند. به همین دلیل، در این مذاکرات نقش برجسته و محسوسی ندارند. اگر حوزۀ مقاومت تکان نخورد، از روند مذاکرات بیرون خواهند ماند.
اگر در نتیجۀ مذاکرات صلح بخش بزرگ قدرت و رهبری سیاسی به طالبان واگذار شود و نقش و جایگاه مجاهدین سابق در نظام نادیده گرفته شود، امکان شکل‌گیری مقاومت تازه علیه طالبان وجود دارد؟
ما اساساً با طالبان مشکل نداریم، با نظام طالبی مشکل داریم. اگر طالبان در یک پروسۀ صلح بیایند، هیچ نوع عکس‌‌العملی در حوزۀ مقاومت دیده نخواهد شد. اما اگر طالبان با تهدید به جنگ بخواهند که نظام طالبانی را در افغانستان حاکم کنند، بدون شک حوزۀ مقاومت تکان خواهد خورد و عکس‌المعل نشان خواهد داد.
بسیاری‌ها بدین باور هستند که دیگر احمدشاه مسعودی وجود ندارد که مقاومت را شکل دهد و جریان‌های ضد طالبانی را مدیریت نماید. به باور شما کسانی هستند که بتوانند نقش فرمانده مسعود را در برابر طالبان ایفا کنند؟
البته. راه شهید مسعود ادامه دارد و به زودی (به تاریخ 5 سپتمبر) شاهد مراسم بزرگ در مرکز مقاومت (پنجشیر) خواهید بود که در آن هزاران نفر اشتراک خواهند کرد و فرزند شهید مسعود برای ادامۀ راه پدرش از سوی مردم انتخاب خواهد شد و به حیث رهبر حوزۀ مقاومت عرض اندام خواهد کرد.
با نزدیک‌شدن به انتخابات، تقریباً دو تیم پیشتاز مشخص شده است. با توجه به ترکیب تیم‌های ثبات و همگرایی و دولت‌ساز، فکر می‌کنید که در نتیجۀ انتخابات، یک حکومت برخاسته از آرای مردم شکل گیرد؟
با تأسف ما خاطرۀ بسیار تلخ از دموکراسی در افغانستان داریم. ما این را یک دموکراسی تقلبی می‌دانیم. این‌جا یک دموکراسی مهندسی شده بوده و همیشه از داخل صندوق انتخابات، شخص مورد نظر امریکا را بیرون کرده‌اند. بنابراین، ما به انتخابات پیش‌رو بدگمان هستیم. اگر انتخاباتی هم شود، قطعاً مدعیان دموکراسی و نمایندگان حکومت‌های غربی (اشرف غنی) دست به تقلب گسترده خواهند زد و نتیجۀ انتخابات را تقلب تعیین خواهند کرد. ما فکر می‌کنیم که پروسه صلح اولویت دارد و امکان برگزاری انتخابات بسیار اندک است.
برخی کشورهای منطقه از جمله روسیه ابراز آمادگی کرده‌اند که توافق صلح میان طالبان و امریکا را ضمانت می‌کنند. به باور شما، کشورهای منطقه به چه دلایلی حاضر هستند که موافقت‌نامۀ صلح را تضمین کنند؟
اگر طالبان به یک پروسۀ صلح داخل شوند و وعده بدهند که از سلاح خود باردیگر به خاطر به قدرت رسیدن سیاسی استفاده نمی‌کنند و از مناطق آنها کشورهای جهان تهدید نمی‌شوند، در این صورت کشورهای منطقه علاقه دارند که از روند صلح پشتیبانی کنند. این روند صلح باید منافع آنها را تأمین و تضمین کنند.
در ماه‌های پسین مشخص گردیده که رهبران اقوام غیرپشتون به مذاکرات صلح خوش‌بین هستند. دلایل خوش‌بینی غیرپشتون‌ها از مذاکرات صلح امریکا و طالبان چیست؟
خوش‌بینی تنها به اقوام پشتون خلاصه نمی‌شود. تمام مردم افغانستان خواستار صلح هستند و در پی تأمین صلح در کشورشان می‌باشند. اما تا وقتی‌که چگونگی مذاکرات و گفت‌وگوهای طالبان با جریان‌های سیاسی روشن نشده، من برعکس نظر شما، به این باور هستم که رهبران نگران صلح هستند.
در روزهای اخیر مقامات امریکایی اظهارات متفاوتی دربارۀ خروج از افغانستان داشته‌اند. به باور شما، در نتیجۀ توافق صلح، امریکایی‌ها پایگاه‌های‌شان را در افغانستان خواهند بست و از این کشور بیرون خواهند شد؟
نخیر. از اول، استراتژی امریکا خروج از جنگ بود، نه خروج از افغانستان. طالبان که خود مدعی خروج نیروهای خارجی بودند، پذیرفتند که بعد از مضای توافق صلح، حدود 9000 نیروی واکنش سریع امریکا باقی خواهد ماند. بدین باور هستم که پس از توافق صلح امریکا با طالبان، بخشی از نیروی امریکایی به خاطر مبارزه با تروریزم و کنترل بر ایران، چین و روسیه و حضور در منطقه باقی خواهند ماند.
با توجه به از بین رفتن اجماع سیاسی در داخل افغانستان، فردای پس از خروج نیروهای امریکایی را چگونه می‌بینید؟
با تأسف اگر یک قرارداد و صلحی‌که متضمن پایان جنگ باشد و ضمانت‌های لازم را نداشته باشد، امکان این وجود داردکه طالبان یک باردیگر با نشۀ پیروزی به طرف کابل و شهرها مارش کنند، چنانچه در کندز یورش بردند و در آن صورت ما باردیگر به یک جنگ داخلی مواجه خواهیم شد.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
