|
|
| از منابع روسي/ |
ایالات متحده امریکا و آلمان در آستانه ی قطع و برید
/15.7.2014
سایت هوم. رو روسی در تفسیری در مورد وضعیت (روابط) ایالات متحده امریکا و آلمان می نویسد:
ایالات متحده امریکا، مهمترین مدعی محوریت در عرصه سیاست جهانی، بار دیگر با درد سر روبرو شده است. خوشبختانه جنجالی که این بار آفریده، بدون خونریزی است و از میان مردم ملکی جهان سوم قربانی نگرفته است. اما باراک اوباما و اداره اش ازین بابت شانس چندانی نیاورده اند. این بار کشوری که از امریکا ناراحت است، کشوری مثل پاناما یا گرینادا و حتا عرق و ایران نیست. این بار آلمان است، پیشروترین اقتصاد اروپا و رهبر غیررسمی ساحه ی یورو. در واقعیت امر این یگانه کشوری است که می تواند اعتبار به کشورهای فقیر همکار بدهد، نه این که به عنوان طفیلی بر تن آرزوی قاره یی اروپا چسپیده باشد. تنها همین که درآمد سرانه ملی این کشور سه تریلیون و شش صد میلیارد دالر است، به خودی خود ارزش بالایی دارد.
و به روی چنین یک همکاری امریکایی ها سه بار در یک سال سیلی زدند. اولین سیلی در رابطه با «کیسه بری» تجهیزات الکترونیکی شرکت داتا گیت بود، سیلی دوم با استراق سمع گفتگوهای تیلفونی انگیلا میرکل پیوند داشت و در این مورد ادوارد سنودین که حالا در مسکو رحل اقامت افگنده، به تمام دنیا تعریف کرد و سومین سیلی، یعنی همان آخری که آخرین قطره در ظرف بردباری آلمانی ها بود، با کار جاسوس امریکایی در میان جاسوسان آلمانی پیوند داشت. فرانک والتر اشتانمایر در استفاده از صفت های منفی صرفه جویی نکرد و جاسوسی امریکا را در خاک خود «حماقت کامل» نامید.
به نظر جورج فریدمن، سیاست شناس امریکایی، واشنگتن از نزدیکی اقتصادی روسیه و آلمان می هراسد. به نظر او «فناوری و سرمایه آلمان همراه با منابع زیرزمینی روسیه می تواند چالش واقعی برای امریکا باشد. و امریکا آماده است در برابر چنین چالشی بایستد.». و اگر مناسبات نزدیک مسکو و پیکن را نیز به این علاوه کنیم و دیدار چار روزه انگلا مرکیل را از چین نیز در نظر بگیریم، تصویری که به دست می آید، برای امریکا دلشاد کننده نیست. علاوه بر همه اینها، نخست وزیر آۀمان یک روز پس از سر و صدا در رابطه با جاسوسی امریکا در خاک شکور، دستور داد جاسوس امریکایی را از آلمان اخراج کنند و این برای دیپلوماسی جبون اروپا گامی جدی است. اما با این حال، آلمانی ها نمی توانند در این موقعیت با قاطعیت بیشتر اقدام کنند.
بالاخره چنین از آب در آمد که نیرومند ترین اقتصاد اروپا در مسایل نظامی اصلاً رهبری را بر عهده ندارد. برلین هنوز هم به سلاح کشتار جمعی، چنان که فرانسه و بریتانیا دارند، دسترسی ندارد. حق استفاده از سلاح هسته یی را پس از فروپاشی نازی ها آلمان از دست داده است در حالی که این کشور در دوران هتلر در پی ساختن سلاح اتمی بود و کار عملی را درین جهت آغاز کرده بود. ازین ها گذشته، در دوران جنگ سرد با وجود این که آلمان غرب از سطح رفاه و کیفیت زندگی و رشد زیرساخت ها کشور پیشرفته یی بود ولی این کشور در حدی نبود که بتواند سیاست خارجی مستقل خود را داشته باشد. از کدام استقلال می توان سخن گفت، در صورتی که امروز، با آن که هیچ تهدیدی به صورت رسمی متوجه اروپا نیست، هنوز هم 50 هزار نظامی امریکایی در البه حضور دارند؟
یوری سولوزبوف تحلیلگر امور سیاسی هنوز هم آۀمان را کشوری وابسته به امریکا تلقی می کند و به عنوان نمونه از تلاش های ناکام انگیلا مرکیل یاد می کند که می خواست بخشی از ذخیره های طلایی و ارزی خود را به بانک های آلمانی انتقال دهد. و با «دست برگلوی» آلمان داشتن، ایالات متحده به صورت اتومات اروپا را در کنترل خود دارد. در چنین وضعیت، بر دنیای قدیم، یعنی اروپا، می توان حتا «گاز بی کیفیت سلانسی» را «ترانزیت طلایی» از آن سوی اقیانوس «تحمیل» کرد. درین حال، به نظر اکثریت قاطع تحلیلگران، سخن ها در مورد انقلاب در ساحه انرژی چیزی جز افسانه و موضوعی برای سؤاستفاده های سیاسی نیست.
به نظر جانتون لارن، کارشناس امریکایی در ساحه جیوپولیتیک، این ماجرا به پیامدهای جدی منجر نخواهد شد: «برلین و وانشگتن از جمله در عرصه همکاری ها در جهت تحریم روسیه به خاطر تجاوزش به اوکراین به همدیگر ضرورت دارند». همکاران اروپایی این کارشناس، هر یک اشتیفان ماستر و رومین تومینچوک، بر عکس، عقیده دارند که حایت از تحریم های امریکا علیه مسکو ضربه ی جدی به کشورهای صنعتی اروپا، مانند ایتالیا و آلمان خواهد زد.
هنوز برلین شکیبایی خود را به نمایش می گذارد و از آرزومندی در جهت حفظ مناسبات همکاری با مسکو و واشنگتن سخن می گوید. اما برخورد نابرابر با امریکا اسباب نارضایتی همکارانی را هم برانگیخته است که در زمینه استقلالیت افتخارات چندانی ندارند. ازین میان می توان از پولند نام برد. و این به آن معناست که در دهه های نزدیک طاقت و شکیبایی اروپایی ها به حد آخر خواهد رسید.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
