|
|
| افغانها مقيم روسيه/ |
داکتر شیرحسن: افغانستان به حزب نو مترقی سراسری ملی ضرورت دارد
/30.6.2009
حوادث هشت سال اخیر بطور مطمن ان نقش مهم را نشان داد ، که جوامع افغانها در خارج در حل بحران افغانستان بازی میکنند. یاداوری این نقطه کافی می باشد ، که کنفرانس بین المللی بن در سال 2001 ، که اساس پروسه بازسازی بعد از جنگ افغانستان را پی ریزی نمود ، فقط با شرکت فعال و حمایت جوامع افغانها در اروپا و امریکا صورت گرفت.
باوجود این ، روشن است ، که پوتنسیال سازنده جمیعت کثیرالعده و بانفوذ افغانها ( منجمله ان بخش این جمیعت ، که بصورت دایمی در خاک فدراسیون روسیه زنده گی میکند) تا هنوز بطور کامل برای دستیابی بر صلح و ثبات در افغانستان بکار گرفته نه شده است.
سایت خبری "افغانستان.رو" طرح نو را اغاز میکند ، که در ان سعی خواهد کرد، مخاطبین خود را با جمیعت افغانهای ساکن در روسیه ، رهبران و کارشناسان ان اشناء سازد.
داکتر شیرحسن یکی از نماینده گان برازنده جمیعت افغانها ساکن در روسیه می باشد. او در رشته طب تحصیل کرده و خود ترجیح میدهد خود را " فقط شخص سالم اندیش ، با دید واقعی نسبت به حوادث جاری ماحول " یاد کند. شیر حسن مولف و مترجم عده مقالات علمی و سیاسی – اجتماعی می باشد. شیرحسن در مصاحبه با " افغانستان.رو " گفت – " این سرگرمی من است ، من خود نویسنده نیستم. من اصلاً خوش خواهم بود ، اگرکمک را به مردم خود ، انکشاف علمی – کلتوری و اجتماعی – سیاسی وطن زجرکشیده خود انجام دهم".
سوال : تحلیلگران در کابل و کارشناسان خارجی در باره پروسه معاصر سیاسی در افغانستان نظرات کاملاً منفی اظهار میدارند. شما اوضاع کنونی اجتماعی – سیاسی را در افغانستان چگونه ارزیابی میکنید؟
- مساله عمده در زنده گی سیاسی افغانستان در حال حاضر انتخابات ریاست جمهوری و نماینده گان شوراهای ولایتی محسوب میشود. اوضاع اجتماعی – سیاسی در کشور ، از نقطه نظر امنیتی ، چندان ساده نمی باشد. با وجود فعالیت های نیروهای بین المللی مساعدت به امنیت ، به همه هموطنان ما ، که در افغانستان ، در قدم اول ، در ولایات جنوبی و جنوب – غربی ، در بخش ولسوالی های این ولایات زنده گی میکند ، شرکت نورمال در انتخابات تامین نشده است. البته ، در چنین وضع نمیتوان از انتخابات عادلانه و دموکراتیک سخن گفت.
ولی من نمیتوانم با انهایی موافقه کنم، که به استناد مسایل امنیتی ، صرفنظر از انتخابات در ماه اگست سال 2009 را پیشنهاد میکنند. من باور دارم ، که انتخابات فعلی بدیل ندارند.
انتخابات نو ریاست جمهوری به خاطری ضروری می باشند ، که جنگ چندین ساله در افغانستان به جز از مبارزه به خاطر قدرت ، چیزی دیگر نبود. این مبارزه امروز هم قطع نشده است. و یگانه الترناتیف جنگ داخلی فقط انتخابات محسوب میشود. از همینرو اتنخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراهای ولایتی باید صورت گیرند. واضحاً انها از ایدیال های دموکراتیک فاصله خواهند داشت. ولی ، تکرار میکنم ، انتخابات بد بهتر از جنگ اند.
سوال : طی چند سال سیاستمداران ، ژورنالیستان و کارشناسان راجع به تلاش های نیروهای مختلف سیاسی ، هم در داخل افغانستان ، و هم در خارج ، جهت اغاز دیالوگ با اپوزیسیون مسلح صحبت میکنند. ولی تا به حال هیچگونه نتیجه عملی این تلاش ها دیده نشده است. چه چیز ، به نظر شما ، علت ناکامی دیالوگ مقامات رسمی کابل و اپوزیسیون مسلح محسوب میشود؟
- دیالوگ مثبت بین مقامات رسمی افغانستان و " اپوزیسیون اشتی ناپذیر " ، واقعاً ، وجود ندارد.
اول اینکه ، همه صحبت ها راجع به دیالوگ با اپوزیسیون مسلح فعلاً به سطح شعارها باقی مانده و هیچکس تا به حال بصورت جدی به این مساله نه پرداخته است.
دوم اینکه ، علت اساسی عدم موفقیت پروسه مذاکرات ، به نظر من ، اینست که تا به حال طرف های دیالوگ سیاسی ، جناح های مذاکره کننده ، یعنی – چه کسی با چه کسی باید گفتگو کند و به توافق برسند، معین نشده اند.
ازیک طرف اپوزیسیون اشتی ناپذیر افغانستان غیر متمرکز می باشد. امروز مرکزیت واحد اپوزیسیون مسلح افغان وجود ندارد. به نظر من باید در باره موجودیت مرکز واحد اداره اپوزیسیون مسلح صحبت نمود ، که در دست ادارات استخبارت پاکستان قرار دارد. میخواهم یاداوری نمایم ، که در باره مرکز اداره اپوزیسیون مسلح افغانستان بارها رئیس جمهور حامد کرزی و همچنان رهبران اسبق مجاهدین حضرت صبغت الله مجددی ، ربانی ، سیاف و دیگران نیز صحبت نموده اند. این همه اشخاص برای دستگاهای استخباراتی پاکستان بیگانه نیستند ، انها تشکیلات و اهداف ستراتیژیک اداره استخبارات نظامی پاکستان را به خوبی میدانند. با وجود این همه ، نماینده گان ناتو ترجیح میدهند – به موجودیت مرکز پاکستانی اداره اپوزیسیون مسلح افغانستان – توجه نکنند.
از طرف دیگر ، حکومت مرکزی در کابل تا اندازه بنابر فعالیت های امریکا و ناتو بی اعتبار شده ، که اپوزیسیون مسلح اصلاً نمیخواهد با حکومت کرزی مذاکره و توافق نماید. امروز امریکایان به خواست خود میتوانند افغانها را زندانی کنند و انها را به گوانتانامو و یا زندان پایگاه هوایی بگرام انتقال دهند. در عین حال مقامات محلی و مرکزی افغانستان در برابر این ستمگری خارجیان هیچ کاری کرده نمیتوانند. نیروهای ناتو قریه ها و مردم ملکی افغانستان را بمبارد میکنند و اداره کرزی ، وزیر دفاع ، وزیر داخله ، رئیس اداره امنیت ملی ، مقامات ولایتی فقط ناتوانی شان را ابراز میکنند. شما بگوئید ، که کدام اپوزیسیون سیاسی با چنین حکومت مذاکرات انجام خواهد داد؟ فکر میکنم ، که پاسخ روشن است.
سوال : امروز برخی کارشناسان راجع به امکان " احیای " طرح حزب دمکراتیک خلق افغانستان صحبت میکنند. در عین حال ح. د. خ. ا. یکی از منشعب ترین نیروی سیاسی افغانستان محسوب میشود. بی اساس نمی گویند ، که پروسه تجزیه حزب دموکراتیک طرفدار مسکو مستقیماً بعد از فروپاشی شوروی اغاز گردید. در نتیجه ح. د . خ . ا . به ده ها جنبش کوچک سیاسی تجزیه شد. به نظر شما چرا این کار صورت گرفت و ایا میتوان و ضرور است ، تا امروز پروسه متحد ساختن حزب دموکراتیک خلق افغانستان و اتحادیه های ان را اغاز نمود؟
- حزب دموکراتیک خلق افغانستان در شرایط ایجاد شده بود ، زمانیکه جهان مطابق سناریوی متفاوت از امروز انکشاف میکرد. انگاه در نیمه دوم قرن 20 ، عقیده بران بود ، که نسخه درست سیاسی برای معالجه جامعه عقب مانده ، و مریض مبارزه طبقاتی و سوسیالیزم می باشد. در چارچوب این تصور دفاع از منافع اقشار محروم و تحت ستم مردم در تمام جهان امر مقدس محسوب میشد.
طراحان حزب دموکراتیک خلق افغانستان حزب را به منظور دفاع از مردم فقیر و محروم ، یعنی به خاطر دفاع از منافع اکثریت قاطع باشنده گان افغانستان تاسیس کردند.
من باور دارم ، که اگر طرح های برنامه یی حزب دموکراتیک خلق افغانستان عادلانه و متناسب به ان زمان نمی بودند ، حزب هیچگاه نمیتوانست به نیروی قوی در آن زمان مبدل گردد ، که بدون کمک کسی دراپریل سال 1978 به قدرت برسد.
میخواهم یاداوری نمایم ، که در قرن 20 اتحاد شوروی پیشاهنگ بین المللی مبارزه طبقاتی و دوست همه توده های زحمتکش تحت ستم محسوب میشد. از همینرو ، طبیعی بود ، که اتحاد شوروی و حزب کمونیست اتحاد شوروی ، نسبت نزدیکی ایدیولوژیکی خود ، از حزب دموکراتیک خلق افغانستان بصورت کل حمایت میکرد و رهبران شوروی با گروه ها و رهبران در داخل حزب دموکراتیک خلق افغانستان تماس های نزدیک داشتند. حاکمیت دولتی حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، واقعاً هم ، قبل از فروپاشی شوروی از حمایت مسکو برخوردار بود.
ولی زمان تغیر میکند ، ساختار نظام جهانی و همچنان مناسبات متقابل بین شرق و غرب نیز تغیر نمود. دشمنان قدیمی به دوستان و دوستان قدیم - به دشمنان مبدل گشتند. تیوری سوسیالیزم و مبارزه طبقاتی به سطح جهانی از مود سیاسی افتاد ، اتحاد شوروی تجزیه شد، و حاکمیت دولتی حزب دمکراتیک خلق افغانستان سقوط نمود. رهبری وقت حزب دموراتیک خلق افغانستان بنابر بی کفایتی خود ، نتوانست وحدت حزب را حفظ کند ، و مطابق شرایط نو اجتماعی – سیاسی به مثابه سازمان نو واحد سیاسی با اعلامیه های نو برنامه یی عمل نماید. در نتیجه از ح.د.خ.ا ده ها سازمان کوچک سیاسی جدا گردید.
وارثان فعلی حزب دموکراتیک خلک افغانستان گذشته ساده ندارند. این حزب حقیقتاً حزب دموکراتیک و حزب واقعاً واحد نبود. در داخل حزب خلق ، بنابر علل مختلف ، همیشه گروپ های مختلف رقیب ، توطه گران مخفی ، متحدین و دشمنان علنی وجود داشتند. عده باهم دوست بودند و با اعضای دیگر حزب دشمنی میکردند. عده فعالین حزب برمسند قدرت تکیه زده بودند و فعالین دیگر حزب را به سلول های زندان روان میکردند. رهبران حزب دموکراتیک خلق یکدیگر را بازداشت میکردند و می کشتند. من فکر میکنم ، که چنین گذشته پیچیده به وارثان امروزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان امکان متحد شدن در یک سازمان نیرومند سیاسی را نمیدهد.
سوال : پس ، احیای ح. د. خ . ا. ناممکن می باشد؟
- احیای این حزب به شکل سابقه ان ناممکن است. من عقیده دارم ، که احیای حزب دموکراتیک خلق افغانستان با پروگرام سابق اصلاً ضرور نیست. ولی ، بدون تردید ، تمام نیروهای مترقی ملی – دموکراتیک و شخصیت های سیاسی افغانستان ، که نسبت به سرنوشت وطن بی تفاوت نمی باشند ، باید باهم متحد شوند. و این امر ضرورت تشکیل سازمان سیاسی نو ، قوی ، متحد ، و سراسری افغانی ، حزب متمدن و مترقی اپوزیسیون ، با پروگرام نو سیاسی را در اجندای سیاسی روز قرار میدهد ، که منعکس کننده منافع ملی کشور ما باشد و عدالت اجتماعی را برای ملت زجرکشیده افغانستان تضمین کرده بتوانند.
سوال : ما درین اواخر شاهد تلاش های برخی سازمانهای اجتماعی روسیه در جهت بهبود بخشیدن سطح مناسبات روسیه – افغانستان می باشیم. این پروسه به شرکت مستقیم جمیعت افغانها ساکن در روسیه جریان دارد. ایا به نظر شما ، روسیه توانسته است از پوتنسیال و امکانات جمیعت افغانها جهت حل " مساله افغانستان " استفاده کند؟
- اگر مقصد از " جمیعت " کدام گروه سازمان یافته و منسجم مردم باشد ، من چنین سازمان افغانها را در روسیه نمی شناسم. ولی ، اگر مقصد از تمام افغانهای ساکن در روسیه باشد ، پس درست است – این واقعاً هم بخش شایسته جامعه ما می باشد. و من عقیده دارم که ، استفاده از تجربه ، انرژی و پوتنسیال خلاق افغانهای ساکن در روسیه جهت حل مسایل مربوط به بهبود بخشیدن مناسبات روسیه – افغانستان ، برای توسعه تماس ها در عرصه های اقتصادی ، علمی – کلتوری و بشری بسیار بجا خواهد بود. افغانهای ساکن فدراسیون روسیه ویژه گی های کلتوری و مالی – اقتصادی و امکانات روسیه و افغانستان را خوب میدانند ، از همینرو انها میتوانند طرق مناسب و عملی همکاری و نزدیک شدن دو کشور را پیدا کنند.
با تاسف ، پوتنسیال و امکانات جمیعت افغانهای ساکن روسیه تا این اواخر تقریباً هیچگونه توجه از طرف دولت و سازمان های اجتماعی ، هم افغانستان ، و هم روسیه را بخود جلب کرده نتوانسه بود. دو گردهمای اخیر ، که در مسکو- کنفرانس ماه اپریل تحت عنوان " بحران افغانستان : سناریو های ممکن انکشاف " و نشست "روسیه – افغانستان" در ماه می، - شرکت فعال جامعه افغانهای مقیم روسیه در جروبحث ها در باره " مساله افغانستان " را نشان دادند. شرکت کننده گان این کنفرانس های مهم در باره بلندبردن بنیادی نقش و اهمیت جمیعت افغانها ساکن در فدراسیون روسیه در امر انکشاف همکاری روسیه – افغانستان اظهار نظر کردند. من فکر میکنم ، که ازین تحرک مثبت باید تمام دوستان مردمان روسیه و افغانستان حمایت نمایند و ان را توسعه بخشند.
|
| Afghanistan.ru |
(3)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
