|
|
| صفحه اول/ |
اهمیت سفر رییس مجلس افغانستان به روسیه
/23.2.2020
نویسنده: همایون قادری
میررحمن رحمانی، رییس مجلس نمایندگان افغانستان در یک سفر رسمی به مسکو با برخی مقامات عالی‌رتبۀ فدراسیون روسیه دیدار کرده است.
براساس گزارش رسانه‌های روسی، رییس مجلس نمایندگان افغانستان و هیأت همراهش با ویچسلاو والودین رییس دومای روسیه ، سرگئی لاوروف وزیر خارجه و رهبری شورای فدارسیون روسیه دیدار کرد.
محور دیدارها را مبارزه با تروریزم، قاچاق مواد مخدر، همکاری‌های تجاری و بازرگانی، روابط پارلمان‌های دو کشور و مذاکرات صلح افغانستان تشکیل می‌داد. این نخستین سفر میررحمن رحمانی رییس مجلس نمایندگان و هیأت همراهش به روسیه بود.
سفر رحمانی به مسکو، همزمان با 26 دلو سالروز خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان صورت گرفت. همزمانی سفر با تاریخ خروج قشون شوروی جالب توجه بوده است. لازم به ذکر است که امسال حکومت افغانستان طی نشستی بزرگ در تالار لویه جرگه از سالروز خروج قشون سرخ تجلیل کرد.
میررحمن رحمانی، در دیدارهایش با سران روسیه، از کار زیربنایی شوروی سابق در افغانستان به نیکویی یاد کرد. او حضور شوروی درافغانستان را «صفحۀ سیاه در روابط دو کشور» خواند و آن را ناشی از اشتباهات رهبران سابق دو کشور دانست. این نخستین بار است که یک مقام افغان با چنین لحنی دربارۀ اشغال افغانستان توسط نیروهای شوروی سابق سخن می‌زند.
لاوروف هم اطمینان داد که با بهبود وضعیت در افغانستان، کشورش کار روی پروژه‌های شوروی سابق را از سر می‌گیرد.
شوروی سابق برخی پروژه‌هایی را در افغانستان اساس گذاشته که از آن به عنوان نمونه یاد می‌شود. شهروندان افغانستان همواره به مقایسه کارهای شوروی سابق و امریکا در 20 سال گذشته می‌پردازند. باورها بر این است که ایالات متحده در 20 سال پسین هیچ کار زیربنیایی و بنیادی در افغانستان نکرده است. اما کارهای شوروی از ساخت جاده‌ها و بزرگ‌راه‌ها تا ساخت بند‌های آب‌گردان، مکرویان‌ها، سیلوها و فابریکه‌ها پس از چهل سال جنگ همچنان کارآمد است.
چهرۀ نوظهور سیاست افغانستان
میررحمان رحمانی، چهرۀ تازه در سیاست افغانستان است. او با وجود دو دور نمایندگی در پارلمان، در کار سیاسی از شهرت زیادی برخوردار نبود؛ اما پس از پیروزی در مجلس نمایندگان، نام او بر سرزبان‌ها افتید. رحمانی با دشواری تمام ریاست مجلس را به دست آورد. درحالی‌که تمام دستگاه دولت یکپارچه کوشید مانع ریاست او بر مجلس شود، رحمانی یک‌تنه کرسی ریاست را به دست آورد. انتخاب رییس مجلس در تمام دوره‌ها جنجال‌برانگیز بوده است. در دورۀ پیشین، نزاع قانونی و سیاف، موجب شد که عبدالرؤف ابراهیمی به ریاست برسد.
رحمانی به لطف ثروت میلیارد دالری و همچنان ایجاد شبکه‌های وسیع سیاسی و اجتماعی، به چهره‌یی نیرومند در جامعۀ سیاسی افغانستان مبدل شده است. او نه تنها کرسی ریاست مجلس را بر عهده دارد، بل از اقتدار ویژه‌یی در مجلس برخوردار است. هیأت اداری مجلس، رؤسا و اعضای کمیسیون‌های مجلس، همه به خواست وی انتخاب شده‌اند. فرزند او هم با بلندترین رأی از پایتخت به مجلس راه یافت. رحمانی در یک سال ریاست مجلس، توانسته است که اتوریتۀ خانۀ ملت را احیا کند. از سقوط قوۀ مقننه به دامن حکومت جلوگیری کرده و در مسایل صلح و جنگ، مواضع صریح و شفاف داشته باشد. درخشش او و برخی از تصامیم و موضع‌گیری‌هایش حکومت را به چالش کشیده است.
با این حال، رحمانی در قضایای کلان کشوری، نقش اثرگذار ندارد. شاید دلیل عمده تازه‌گی حضور او در کار سیاسی باشد. اما او حرکتی رو به جلو دارد. بسیاری‌ها بدین باور هستند که در آیندۀ نه چندان دور، رحمانی به یکی از چهره‌های سیاسی نیرومند در افغانستان مبدل می‌شود. او از خانوادۀ سیاسی می‌آید. برادرش، از اعضای ارشد حزب دموکراتیک خلق افغانستان بوده و نقش اثرگذار در تحولات چهار دهۀ پسین داشته است. رحمانی سلاح حزب دموکراتیک را به شانه کرده است. بدون شک سفر او به روسیه بی‌ارتباط به روابط پیشین آن‌ها به حزب دموکراتیک خلق نیست. رحمانی پس از پیروزی مجاهدین به جمعیت اسلامی نزدیک شد و در مقاومت برضد طالبان نیز حضور داشته است.
رحمانی به عنوان چهرۀ نوظهور در سیاست افغانستان، فرصت‌های خوبی برای پیش رفتن دارد. او نه شامل «اخوانیست‌ها» است و نه گرویدۀ تکنوکرات‌ها. تفکر میانۀ او را به خوبی در انتخابات پسین ریاست جمهوری مشاهده کردیم. رحمانی همچنان، مواضع بسیار میانه دربارۀ مذاکرات صلح داشت. او بسیار کوشید که مجلس را به عنوان یک آدرس مهم در مذاکرات صلح تثبیت کند. او در این راستا طرح تشکیل «کمیسیون صلح» را در میان کمیسیون‌های مجلس ریخت. اما ظاهراً تلاش‌های او برای نقش‌آفرینی در مذاکرات صلح امریکا و طالبان و تعیین هیأت بین‌الافغانی نتیجه نداشته است.
سفر رحمانی به مسکو و روابط افغانستان و روسیه
میررحمن رحمانی، از قراردادی‌های بزرگ نیروهای بین‌المللی در 20 سال پسین بوده است. او قرارداد مواد نفتی و تدارکاتی نیروهای امنیتی افغانستان را برعهده دارد. آقای رحمانی، روابط بسیار نزدیک با نیروهای خارجی در افغانستان دارد. به همین دلیل، سفر او به مسکو مهم ارزیابی می‌شود.
در این سفر روی گسترش همکاری‌ها میان پارلمان‌های دو کشور بحث شده است. رحمانی می‌تواند فصل تازه‌یی را در روابط پارلمان‌های افغانستان و روسیه بگشاید. رحمانی قادر است روابط رو به کاهش تجارتی میان افغانستان و روسیه را احیا کند. بربنیاد اطلاعات، روابط بازرگانی افغانستان و روسیه به پایین حد در چند سال گذشته رسیده است.
رییس مجلس نمایندگان افغانستان قادر است که روابط و همکاری‌ها میان سکتور خصوصی افغانستان، روسیه و آسیای مرکزی را جان تازه ببخشد. سکتور خصوصی دو کشور روابط و تماس‌هایی دارند. اما به دلیل نبود پشتوانۀ دولتی، این همکاری‌ها با چالش‌هایی مواجه بوده است. جدایی از روابط دولت‌ها، رحمانی که یک بازرگان نام‌آور است، قادر میباشد از بودجۀ شخصی در آسیای مرکزی و روسیه سرمایه‌گذاری کند و پای تجار روسی را به افغانستان بکشاند و از این طریق بابِ همکاری بازرگانی را با فدراسیون روسیه باز کند. نکتۀ جالب این‌که اکثر نمایندگان بانفوذ مجلس، تجار ملی افغانستان هستند. آن‌ها بخش بزرگ سکتور خصوصی را به دست دارند. بنابراین، شکی نیست که قدرت دولتی و نفوذ بلامنازع در سکتور خصوصی، به رحمانی این فرصت را می‌دهد که در روابط کشورها تغییر بیاورد.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
