|
|
| صفحه اول/ |
فشار بی‌سابقۀ واشنگتن بر کابل: سه اعلامیۀ شدیدالحن در سه روز
/20.9.2019
نویسنده: آنیتا احمدی
ایالات متحده امریکا، در یک اقدام کم‌سابقه، 160 میلیون دالر کمک‌های اختصاصی‌اش را برای توسعۀ زیربناها و انرژی افغانستان به‌دلیل سوءمدیریت، فساد و حیف‌ومیل برگردانده است.
وزارت خارجۀ امریکا در بیانه‌یی گفت که رهبران افغانستان باید در برابر مصرف پول مالیه‌دهندگان امریکایی حساب‌ده و شفاف باشند. واشنگتن سه اعلامیۀ پی‌هم صادر کرده و گفته که حکومت افغانستان نتوانسته‌کمک‌های امریکا را مدیریت کند. اقدام وزارت خارجۀ امریکا در هژده سال حضور این کشور در افغانستان، بی‌سابقه بوده است. ایالات متحده امریکا، سه روز پیشتر در بیانیه‌یی از تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان هشدار داد و گفت که طرف‌ها به‌ویژه حکومت و کمیسیون انتخابات باید زمینۀ انتخابات شفاف و با اعتبار را فراهم سازند.
اقدامات امریکا درحالی صورت می‌گیرد که یک هفته‌یی به تاریخ برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان مانده است. ایالات متحده برای برگزاری انتخابات میلیون‌ها دالر کمک کرده و گفته که نتیجۀ انتخابات برای ثبات سیاسی و آیندۀ دموکراسی در افغانستان مهم است.
بیانیه‌های وزارت خارجۀ امریکا حامل دو پیام مهم است: نخست این‌که حکومت وحدت ملی در امر مبارزه با فساد توفیقی نداشته است. درحالی‌که ریشه‌کن‌سازی فساد از وعده‌های درشت رهبران حکومت وحدت ملی در مبارزات انتخاباتی 2014 بود. اما نه تنها فساد ریشه‌کن نشد، بل بیشتر از پیش گسترش یافت و به واقعیت تلخ در درون سازمان‌ها و نهادهای دولتی مبدل گشت.
حکومت وحدت ملی، مالیات را افزایش داد و در راستای جمع‌آوری مالیات قوانین سخت‌گیرانه‌یی را وضع کرد؛ اما در حساب‌دهی، شفافیت و جلوگیری از حیف‌ومیل مالیات، هیچ گامی بر نداشت. نهادهای مبارزه با فساد به کانون فساد مبدل شدند. چنانچه امریکا از کمیسیون نظارت و ارزیابی مبارزه با فساد اداری و کمیسیون تدارکات نام برده و کمک‌ها به این دو بخش را برگشتانده است.
دوم این‌که انتخابات پر تقلب مورد قبول جهانی نخواهد بود. ناظران باور دارند که حکومت افغانستان برای بقای خویش دست به‌هر نوع اختلاس، بهره‌برداری و سوءاستفاده از دارایی عامه می‌زنند. ایالات متحده امریکا به خوبی از آنچه در روند انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان می‌گذرد آگاه است. نامزدان انتخابات مدعی هستند که رییس‌جمهور غنی، برای حفظ کرسی، از دارایی عامه در کمپاین انتخاباتی کار می‌گیرد. وی به کمک مقامات محلی، وزرا، رؤسای نهادهای مستقل، اعضای شورای ولایتی و شهردارها، کمپاین انتخاباتی خویش را پیش می‌برد. به باور نامزدان ریاست جمهوری، نامزد تیم دولت ساز در جریان مبارزات انتخاباتی ده‌ها میلون دالر را به مصرف رسانیده و احتمالاً تا پایان پروسه، مجموع هزینه‌هایش به بالای یک میلیارد دالر برسد. به باور نامزادان مخالف، اکثر این هزینه‌ها از پول بیت‌المال و امکانات دولتی فراهم می‌شود. این وضعیت برای امریکا و دیگر کمک‌کنندگان خارجی ناپذیرفتنی است. در بیانیۀ تازۀ وزارت خارجۀ امریکا با صراحت گفته شده است که واشنگتن در برابر کسانی‌که از قدرت خویش سوءاستفاده کرده و مردم افغانستان را از کمک‌های خارجی محروم می‌سازند، می‌ایستد.
طی 24 ساعت سه بیانۀ شدیدالحن بر ضد حکومت افغانستان نشان می‌دهد که ایالات متحده امریکا از تاراج کمک‌های جامعۀ جهانی به افغانستان به ستوه آمده است. نمایندگان امریکا و نهادهای ناظر آن کشور به خوبی می‌بینند که امکانات و کمک‌های جامعۀ بین‌المللی و مردم افغانستان چگونه حیف‌ومیل می‌شود.
آگاهان نگران هستند که اشرف‌غنی خزانۀ دولت را به سرنوشت سال 2014 مواجه نسازد. برخی از کمپاینران اشرف‌غنی رییس جمهور کنونی که سمت‌های مهم در حکومت گذشته داشتند، از پول و امکانات دولتی برای آقای غنی کمپاین می‌کردند. عمر زاخیل‌وال وزیر مالیه سابق و فاروق وردک وزیر معارف متهم شدند که خزانۀ دولت را به نفع تیم تحول و تداوم مصادره کرده‌اند. بعدها نهادهای ناظر و از جمله رهبری حکومت وحدت ملی مدعی شدند که خزانۀ خالی را از حامد کرزی تحویل گرفتند. حالا نگرانی‌هایی وجود دارد که اشرف‌غنی خزانۀ خالی را به رهبری آیندۀ افغانستان تحویل بدهد.
کابل اما زیاد نگران فشارهای امریکا نیست و با خیال آرام برنامه‌های انتخاباتی‌اش را برای یک دور دیگر قدرت در کشور دنبال می‌کند. کابل بدین باور است که اعلامیه‌های پی‌هم وزارت خارجۀ امریکا کار زلمی خلیل‌زاد است که یک دور شکست سنگین را در برابر کابل متقبل گردیده و حالا در پی انتقام‌جویی است. زلمی خلیل‌زاد عقدۀ عجیبی در برابر اشرف‌غنی پیدا کرده است. او فکر می‌کند که در ناکامی مذاکرات صلح، اشرف‌غنی و لابی‌های منطقه‌ای و جهانی‌اش در واشنگتن نقش داشته است. اشرف‌غنی با تمام توان کوشید که جلو توافق طالبان و امریکا را بگیرد. او به کمک دهلی جدید و با هزینۀ ده‌ها میلیون دالری، در بسیج‌سازی سناتوران امریکایی، سفرا و دیپلومات‌های پیشین واشنگتن درکابل و دیگر نهادهای لابی نقش داشته است. از همین رو، اشرف‌غنی اقدمات وزارت خارجۀ امریکا را نه سیاست واشنگتن در قبال کابل، بل کار شخصی خلیل‌زاد و مایک پمپئو می‌داند.
اگر ایالات متحده امریکا برنامه‌یی برای از سرگیری مذاکرات صلح با طالبان داشته باشد –که قطعاً چنین برنامه‌یی روی دست است- بعید نخواهد بود که جلو پیروزی دوبارۀ اشرف‌غنی در انتخابات ریاست‌جمهوری را بگیرند. زیرا، رئیس جمهوری کنونی بدین باور است که صلح پنج سال زمان می‌برد و کار یک‌شبه نیست. اشرف غنی با صراحت گفته که حاضر نیست به خاطر صلح از جایگاهی که مردم و قانون اساسی برای او داده، بگذرد. با این حال، رئیس جمهوری فعلی پس از قرارگرفتن دوباره در کرسی ریاست جمهوری، برنامۀ صلح امریکا را باردیگر به چالش خواهد کشید. از همین رو، انتخابات یک فرصت برای واشنگتن است که غنی را سر جایش بنشانند و پروسۀ انتخابات را طوری مدیریت کنند که یا به پیروزی رقیب غنی بیانجامد و یا هم به نتیجه‌یی منجر نشود. به نظر می‌رسد اقدمات اخیر وزارت خارجۀ امریکا در همین راستا انجام شده است. بسیاری از ناظران معتقد هستند که انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به نتیجه‌یی نمی‌انجامد. اشرف‌غنی کمر را بسته که به هر طریق ممکن قدرت را حفظ کند. عبدالله عبدالله رقیب او موتلفین قدرت‌مندی را در اختیار دارد که نادیده‌گرفتن آنان برای غنی و جامعۀ جهانی ساده نخواهد بود.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
