|
صفحه اول/ |
سکوت ننگین در برابر تلفات غیرنظامیان
/4.12.2018
نویسنده: میرویس قادری
تلفات غیرنظامیان در مناطق مختلف افغانستان باردیگر به طور چشمگیری افزایش یافته و اعتراضات گستردهیی را به دنبال داشته است. تنها در ماه قوس، حملاتی در ولایات پروان، لوگر، پکتیا و هلمند بر خانههای غیرنظامیان صورت گرفته و دهها تن کشته و زخمی شدهاند. در حملۀ هوایی سهشنبه هفتم قوس در ولسوالی گرمسیر ولایت هلمند، ۲۳ غیرنظامی کشته و سه کودک زخمی شدند. در بمباردمان هوایی بر خانههای غیرنظامیان در ولسوالی جبلالسراج ولایت پروان، شماری از افراد ملکی به شمول کودکان و زنان کشته و زخمی شدند. در رویداد دیگر، نیروهای هوایی خانههای افراد ملکی را در ولسوالی زرمت ولایت پکتیا آماج قرار داده و 9 تن از غیرنظامیان را کشتند.
تلفات غیرنظامیان بحث تازه در جنگ افغانستان نیست. از هفده سال بدینسو صدها بار نیروهای خارجی تجمعات غیرنظامیان را در افغانستان هدف قرار داده و هزاران غیرنظامی را کشتهاند. مراسمهای عروسی، فاتحهخوانی و دیگر نشستهای مردمی آماج حملات کور هواپیماهای بدون سرنشین نیروهای خارجی قرار گرفته است. حتا ارتش و پولیس افغانستان در خطوط جنگ نیز از شر این حملات در امان نبودهاند.
اما حملات پسین اعتراضات گستردۀ مردمی را به دنبال داشت. مردم در برابر نهادهای دولتی دست به اعتراض زدند و جادههای عمومی و شاهراهها را به روی ترافیک بستند. برخی از چهرههای سیاسی ضمن محکوم کردن این حملات، خواهان توقف فوری کشتار غیرنظامیان شدهاند. اما اعتراضات مردمی و سیاسی، هیچ کمکی به کاهش تلفات غیرنظامیان و جلوگیری از حملات بیهدف هوایی نکرده است.
سازمان ملل متحد از افزایش تلفات غیرنظامیان ابراز نگرانی میکند و میگوید که در ۹ ماه نخست سال ۲۰۱۸ میلادی، ۶۴۹ مورد تلفات به غیر نظامیان وارد شده و کودکان ۵۵ درصد آن را تشکیل میدهند.
نکتۀ نگرانکننده سکوت حکومت افغانستان در برابر تلفات غیرنظامیان است. در چهار سال گذشته صدها کودک، زن و مرد در حملات طرفهای درگیر به ویژه نیروهای خارجی جان باختند؛ اما رهبری حکومت هرگز در برابر این حملات اعتراض و شکایتی به زبان نیاورده است. اولویت اصلی سران حکومت کسب رضایت و حمایت واشنگتن میباشد. آنان در آستانۀ انتخابات ریاست جمهوری باردیگر به پشتیبانی امریکا چشم دوختهاند.
مقامات همواره از روی دست گرفتن راهکارهایی به منظور جلوگیری از کشتار غیرنظامیان سخن زدهاند. اما این راهکارها هرگز نتوانسته است جلوی تلفات گستردۀ مردمان بیگناه را بگیرد.
نیروهای خارجی همزمان با گرمشدن گفتوگوهای صلح حملات را بر مواضع شورشیان تشدید بخشیدهاند. در نتیجۀ این حملات مراکز نظامی و فرماندهی طالبان در هلمند، غزنی و ننگرهار مورد هدف قرار گرفته است. این حملات تا تغییر موازنۀ جنگ ادامه خواهد یافت.
این درحالی است که حملات هوایی بیهدف و کشتار غیرنظامیان از عوامل اصلی تنش در روابط کابل و واشنگتن در حکومت حامد کرزی بود. رییسجمهور سابق همواره اعلام میکرد که مراکز و پایگاههای هراسافگنان در قریهها و دهات افغانستان نیست و نیروهای خارجی باید حملاتشان را متوقف سازند.
تلفات غیرنظامیان و حملات هوایی کور، از دلایل عمدۀ خودداری حامد کرزی از امضای قرارداد امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا نیز بود. حامد کرزی گفت که اگر در نتیجۀ امضای قرارداد امنیتی از کشتار افغانها جلوگیری صورت نگیرد و جنگ ختم نشود، او خود را نمیتواند ببخشد.
نهادهای بینالمللی مدعی هستند که تلفات غیرنظامیان در شش ماه نخست 2018 در ده سال گذشته بی سابقه بوده است.
|
فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|