English |  فارسی |  Русский  
صفحه اول
مقامات افغانستان را خراب می کنند
مقامات افغانستان را خراب می کنند
مقامات افغانستان را خراب می کنند
موادمخدر‌نی‌ سوداسی‌وآلپ‌ ساتشی‌ لری‌ طالبان‌ لرنیینگ‌ براساسی‌ عایداتی‌ ودرامدی‌ می‌
هیروین جهاد .لابراتوار های تولیدات ماده گیاهی در افغانستان در حال افزایش است
کارعاقلانه‌ واخلآقی‌ برای‌ رشدجامعه‌ .امنیت‌ منطقه‌ .ورشداقتصاد‌ ی‌ واجتماعی‌ میباشد
شک و تردید روسیه به وعده های طالبان
ارتش روسیه در نزدیکی مرزهای افغانستان تجهیزات جدیدی را در یک رزمایش استفاده کرد
گفتگوی وزرای دفاع سازمان همکاری شانگهای درباره افغانستان
روسیه برنامه ‌ای برای خارج کردن نام گروه طالبان از لیست سازمان‌های ممنوعه را ندارد
مسعودجوان از دورۀ جهاد و مقاومت عبور کند
عدم حمایت شرکت کنندگان نشست مسکو از احیای امارت اسلامی/ رضایت افغانستان و نارضایتی طالبان
استقبال افغانستان از تلاش روسیه برای صلح در افغانستان
اميدوارى مسكو از ادامه مشترك همكارى هاى روسيه و امریکا در مورد افغانستان با روی کار آمدن حکومت بايدن
تلاش های روسیه و ازبکستان بر حل بحران کنونی افغانستان
ابراز نگرانی وزارت خارجه روسیه از حملات موشکی در شهر کابل
پوتین: روسیه بر تقویت پروسه مصالحه ملی ادامه خواهد داد
نشست سه‌جانبۀ روسیه، ایران و هند دربارۀ افغانستان در مسکو
روسیه از جامعۀ جهانی خواست مبارزه با تروریسم را در افغانستان جدی بگیرند
روسیه آماده است که از مذاکرات صلح در مسکو میزبانی کند
وزارت خارجه روسیه حمله در کابل را محکوم کرد
پوتین: حضور امریکایی‌ها در افغانستان به ثبات در این کشور کمک می‌کند
"فرصت پیش آمده در راستای تامین صلح در افغانستان نباید از دست برود"
پرشدن موزیم دولتی هنرهای شرق با آثار بی‌نظیر افغانستان
آماده‌گی کابل برای مقاومت در صورت شکست مذاکرات
کمک روسیه برای مبارزه با کرونا با افغانستان
رقابت جهانی در افغانستان؛ باعث از دست رفتن همکاری‌های منطقه‌ای نشده است
گرم‌شدن کرۀ زمین، سردشدن روابط کابل - دوشنبه
غایبان بزرگ نشست تاریخی بین‌الافغانی
آسیایی مرکزی حلقه ای برای نجات پروسه صلح افغانستان
  صفحه اول/
آیا واقعا کار پاکستان تمام است؟!
/9.2.2018
آیا واقعا کار پاکستان تمام است؟!
نویسنده: وحید مژده
یکی از مسایلی که رئیس جمهور افغانستان تلاش دارد آنرا به عنوان کارنامۀ درخشان سه سال حکومت داری اش به رخ مردم بکشد، متقاعد ساختن امریکا به قبول نقش پاکستان در جنگ و ناامنی ها در افغانستان است. رئیس جمهور ادعا دارد که دست آورد این تلاش های حکومت وحدت ملی فشار هایی است که اکنون از جانب امریکا بر پاکستان اعمال می شود. در اینجا سوال مهمی مطرح می شود؛ آیا امریکا که دعوای رهبری جهان را دارد و بیش از شانزده سال است که در افغانستان می جنگد، کشته می دهد و پول هزینه می کند، خودش از این مسئله آگاه نبوده است؟ آیا خود امریکا با آن دستگاه های عریض و طویل استخباراتی خویش ناتوان از درک این مسئله بود و نیاز به شخصیتی چون اشرف غنی افتاد تا بیاید و پرده از این راز پنهان بردارد؟

درست است که بعد از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، فشار های لفظی از جانب امریکا بر پاکستان افزایش یافت اما این فشار ها بیشتر با روابط پاکستان با چین رابطه دارد. می دانیم که در استراتژی امنیتی دفاعی جدید امریکا از چین به عنوان رقیب اصلی امریکا در سطح جهانی نام برده شده و پاکستان نیز جور دوستی خود با چین را می کشد.

هرچند همان گونه که اشاره شد این فشارها بیشتر لفظی و کمتر عملی بوده است اما موجب شده تا احساس نوعی تجرید از جامعۀ جهانی در رهبران پاکستان به میان آید. دولتمردان پاکستان برای بیرون رفت از این معضل، سخنان تندی به آدرس امریکا داشتند و تلاش نزدیکی با روسیه را به منظور فشار متقابل بر امریکا ادامه دادند اما در عین زمان سفر مقامات پاکستانی به امریکا و مذاکرات با امریکایی ها ادامه داشت تا به واشنگتن اطمینان دهند که پاکستان به دوستی دیرینه اش با امریکا ادامه خواهد داد. هرچند پاکستان اعلام قطع کمک های نظامی از جانب امریکا را ظاهرا بی اهمیت تلقی کرد اما به تلاش های مخفیانۀ دیپلوماتیک این کشور نشان می داد که این کمک ها برای پاکستان همچنان مهم و حتی حیاتی است. به نظر می رسد که این دو سیاست متضاد، دست آورد هایی برای پاکستان داشته است. جان سولیوان معاون وزارت خارجۀ امریکا به مقامات افغان تصریح می کند که علی الرغم همه مشکلات، پاکستان همچنان متحد مهم واستراتژیک امریکا در این منطقه از جهان است.

بعد از حملات خونین به هوتل انترکانتی ننتال و چهاراهی صدارت در کابل، دولت افغانستان مدعی شد که این حملات در پاکستان سازماندهی شده بود و برای اثبات این مسئله، وزیر داخله و رئیس امنیت ملی به اسلام آباد رفتند تا اسناد دست داشته را در اختیار مقامات پاکستانی بگذارند.

عده ای از تحلیلگران این اقدام دولت افغانستان را نشان از ضعف دانستند و به جای آن مراجعۀ افغانستان به شورای امنیت سازمان ملل را کارساز تر می دانستند اما حکومت وحدت ملی که با امریکا پیوند استراتژیک دارد، نمی تواند سیاستی مغایر با خواست امریکا برای خود تعریف نماید.

از جانبی حکومت وحدت ملی نیز ناگزیری های خود را دارد؛ گذشته از جنگ در بخش بزرگی از کشور و حملات خونینی که به صورت مرتب کابل را آماج قرار داده است، اختلافات داخلی حکومت نیز مزید بر علت است. این حکومت در شرایطی نیست که بتواند شکایت به سازمان ملل ببرد و همینقدر که بتواند در کوتاه مدت خود را از بحران برهاند، و به همین نیم نفس ادامه دهد، برایش مغتنم است وبه نظر می رسد که امریکا نیز انتظار بیشتر از این از حکومت ندارد.

دو مقام امنیتی بعد از بازگشت از اسلام آباد مدعی شدند که بعد از ارائۀ اسناد، مقامات پاکستانی به این حقیقت اذعان نمودند که این دو حمله در خاک پاکستان برنامه ریزی شده بود و تعهد سپردند که موضوع را پیگیری خواهند کرد. آنها گفتند که در چندروز آینده یک هیئت پاکستانی به کابل خواهد آمد و در همین زمینه مذاکرات بیشتر صورت خواهد گرفت.

اما این ادعای مقامات امنیتی افغان از جانب پاکستان رد شد. پاکستان رسما اعلام نمود که هیچ تعهدی به هیئت افغانی نسپرده است و مذاکرات دوطرف به مبارزۀ مشترک علیه تروریسم تمرکز داشته است. به گزارش رسانه های پاکستانی، مقامات پاکستانی به جانب افغانستان گفته اند که ما به منظور جلوگیری از ورود و خروج جنگجویان در طول خط دیورند 975 پوستۀ سرحدی ایجاد کرده ایم در حالیکه افغانستان در این سرحد طولانی فقط 200 پوسته دارد.

از جانب دیگر پاکستانی ها با سپردن 27 زندانی به جانب افغانستان ظاهرا خواستند تا حسن نیت خود را به جانب افغانستان نشان دهند. مقامات پاکستانی این افراد را به نام جنگجویان طالب و شبکۀ حقانی به کابل تحویل دادند اما بعدا مشخص شد که اینها مهاجرین افغان در پاکستان بودند که به دلیل نداشتن اسناد اقامت، توسط پولیس پاکستان دستگیر شده بودند. این کار هیچ معنی ای جز تمسخر به حکومت افغانستان نداشت و مقامات امنیتی افغان نیز از روی شرم نخواستند این مسئله را رسانه ای سازند.

در سفر هیئت پاکستانی به کابل تحت ریاست تهمینه جنجوعه معاون وزرات خارجۀ پاکستان نیز اشاره ای به سفر مقامات امنیتی افغان به پاکستان نشد و سفر هیئت پاکستانی بخشی از تماس های معمول میان دو کشور خوانده شد.

اما این رفت وآمد ها بیش از اینکه ناشی از تمایل دو کشور و مخصوصا افغانستان بوده باشد، به سفر جان سولیوان معاون وزیر خارجۀ امریکا به افغانستان رابطه داشت. در شرایطی که گمان می رود امریکا پاکستان را زیر فشار قرار داده است، در عین زمان از حکومت افغانستان می خواهد تا روابط خود با پاکستان را بیش از این خراب نسازد.

گزارشی که جان سولیوان بعد از سفر دو روزه اش به کابل به کمیتۀ روابط خارجی کنگرۀ امریکا ارائه کرد، می تواند برای پاکستان مایۀ امیدواری باشد. وی گفت: در دوران مذاکرات با مقامات افغان به این مسئله تاکید نمودم که داشتن روابط خوب میان افغانستان و پاکستان ضروری است. در جریان این مذاکرات به مقامات افغان گفتم که به منظور ایجاد ثبات در منطقه، امریکا به همکاری پاکستان نیاز دارد زیرا پاکستان در گذشته در جنگ علیه القاعده نقش کلیدی داشته و در تامین نیازهای لوژستیکی نیروهای امریکایی در افغانستان راه اکمالاتی پاکستان از اهمیت بسیار برخوردار بوده است.

سولیوان گفت که رهبران افغانستان به این باور اند که پاکستان در ناامنی های افغانستان دخیل است. هرچند این حرف درست است اما من به آنها گفتم که امریکا می خواهد با هردو کشور افغانستان و پاکستان روابط خوب داشته باشد. "به عبارۀ دیگر مداخلۀ پاکستان در افغانستان برای امریکا زیاد جدی نیست!"

با توجه به این سخنان سولیوان در کمیتۀ روابط خارجی کنگرس امریکا، می توان نتیجه گرفت که سفر مقامات امنیتی افغان به اسلام آباد و نیز سفر معاون وزیر خارجۀ پاکستان به افغانستان، به سفر سولیوان به کابل رابطه داشته و سولیوان به رهبران افغان خاطر نشان ساخته که امریکا نمی خواهد روابط خود با پاکستان را بیش از این خراب سازد.

در حالیکه حکومت افغانستان و رسانه های طرفدار امریکا در افغانستان حتی از امکان حملات نظامی امریکا به پایگاه های هراس افگنان در خاک پاکستان سخن می گویند، جنرال کینت مکنزی رئیس ستاد نیروهای مشترک ایالات متحدۀ امریکا در سفر اخیرش به پاکستان به مقامات نظامی پاکستان اطمینان داد که امریکا هیچ طرحی برای حملۀ نظامی به خاک پاکستان ندارد. در عین حال جنرال جوزف ووتل فرمانده نیروهای مرکزی امریکا در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که ما از چند سال بدینسو اختلافاتی با پاکستان داریم اما اکنون نقش پاکستان در حل مسئلۀ افغانستان بسیار مهم است و ما به مقامات پاکستانی گفته ایم که برای کم کردن فشار های جنگ بر افغانستان، ما به همکاری شما نیازمندیم.

به توجه به خواست امریکا بود که با وجود حملات خونین به کابل و حتی موشک باران مناطق سرحدی افغانستان بعد از سفر هیئت پاکستانی، حکومت افغانستان در برابر پاکستان خاموش باقی ماند اما بعضی از سیاستمداران در کشور همچنان به فریب اذهان مشغول اند که دیگر کار پاکستان تمام است!. آیا واقعا چنین است؟!
فارسی.رو
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
صفحه اول
اخبار
روسيه و افغانستان
افغانها مقيم روسيه
معرفی چهره ها
آسيای مرکزی
از منابع روسي
مصاحبه
عکس ها
Google

RSS

matlab@farsi.ru








© 2003-2019 نشريهء آزاد افغانی
كليه حقوق اين سايت متعلق به «افغانستان.رو» ميباشد
نظرات نویسندگان مقالات ممکن است مغایر با موضع اداره سايت باشد
استفاده از مطالب سايت با ذکر ماخذ آزاد است.
--2.1--