نمایندگان نهادهای دیپلمایتک کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی از نقش مرکزی سازمان ملل در مقابله با تروریسم بین‌المللی، گسترش کنوانسیون‌های ضد تروریستی سازمان ملل و بهبود فعالیت‌های ضد تروریستی حمایت کردند.

نشست نمایندگان وزارت خانه‌های خارجه کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی در زمینه هماهنگی مواضع کشورهای عضو این سازمان در رابطه با مسائل مربوط به دستور کار هفتاد و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد و همچنین سایر موضوعات ذیربط این سازمان با حضور نمایندگان نهادهای دیپلماتیک کشورهای عضو این سازمان در مسکو برگزار شد.

 در این اجلاس رؤسای بخش‌های ذیربط وزارت امور خارجه، نمایندگان دائمی و نمایندگان سفارت‌خانه‌های کشورهای عضو، کارمندان دبیرخانه سازمان پیمان امنیت جمعی حضور داشتند.

شرکت کنندگان این اجلاس بار دیگر بر اهمیت و ضرورت اقدامات مشترک کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی در سازمان ملل با هدف ایجاد رویکردهای مشترک برای تضمین امنیت، برابری، تمامیت ارضی، احترام به استقلال و عدم دخالت در امور داخلی کشورها تأکید کردند.

مقامات ارشد سازمان پیمان امنیت جمعی در این نشست همچنین فعالیت‌های حفظ صلح سازمان ملل، دورنمای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات و وضعیت افغانستان را مورد بررسی قرار دادند.

در این اجلاس علاقه مندی طرفین برای تقویت بیشتر همبستگی متفقین، گسترش فعالیت سیاست خارجی در پلت فرم‌های بین المللی نیز تأکید شد.

شرکت کنندگان این نشست از نقش مرکزی هماهنگ کننده سازمان ملل متحد در مقابله با تروریسم بین المللی، گسترش کنوانسیون‌های ضد تروریستی سازمان ملل و بهبود فعالیت‌های ضد تروریستی حمایت کردند.

مقامات مذکور تمایل خود برای تعمیق روابط و تعاملات عملی در چارچوب سازمان ملل در سطح نمایندگان دائمی کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی در سازمان ملل عنوان کردند.

سازمان پیمان امنیت جمعی در سال 1992 و با مشارکت کشورهای ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، جمهوری آذربایجان و گرجستان تشکیل شد.

این کشورها در سال 2002 تصمیم گرفتند، این سازمان را به یک ائتلاف نظامی تبدیل کنند. بعدها کشورهای گرجستان، آذربایجان و ازبکستان از آن جدا شدند. این سازمان در دوم دسامبر 2004 به عنوان عضو ناظر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد پذیرفته شد.

اهداف تشکیل این سازمان، محدود کردن زمینه گسترش ناتو و نفوذ آمریکا در حوزه کشورهای همسایه است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و کاهش توان سیاسی، اقتصادی و نظامی فدراسیون روسیه به منظور متحد نگهداشتن کشورهای عضو اتحاد و بالا بردن ظرفیت‌های نظامی و سیاسی آنها ایجاد شده است.