|
|
| از منابع روسي/ |
کابل انتخاب واشنگتن را رد میکند
/3.2.2008
م. ک. بهادرکمار
معلومات مختصر در مورد نویسنده : م. ک. بهادرکمار – دیپلومات هندی و سفیر اسبق هند در ازبکستان. تحلیلگر سایت "آسیاتایمز".
نظرات نویسنده گان مقالات ممکن است مغایر با موضع سایت "فارسی.رو" باشد.
اینکه ، ماموریت فالون به تاشکند تا چه حد تاخیر ناپذیر بود ، سطح بحرانی اوضاع در افغانستان ان را ثابت میسازد. به ان اهمیت زیاد داده می شد ، قبل از ان فعالیت میانجیگرانه چندین ماهه اتحادیه ارپایی بین واشنگتن و تاشکند ادامه داشت. کریموف برای نشان دادن نرمش به وقت ضرورت داشت. تقدیرآ حساسیت اوضاع در افغانستان چنان است ، که تشنج در روابط امریکا و ازبکستان در ظرف ماموریت 24 ساعته فالون به تعقیب حوادث فاجعه بار در کابل از بین رفت.
در ردیف اعلامیه های ، که در اواخر هفته شنیده شدند ، اعلامیه نماینده رئیس جمهور افغانستان نیز شامل بود ، که مطابق ان فیصله عمده واشنگتن و لندن در باره تقرر لارد پیدی ایشداون به صفت فرستاده ارگان عالی سازمان ملل متحد در کابل به زباله دانی انداخته شد.
کابل در جریان چندین ماه در باره تقرر احتمالی ایشداون ، که گام کلیدی در ستراتیژی جدید ناتو در باره ثبات اوضاع در افغانستان تحت رهبری امریکا و انگلستان محسوب میشد ، اگاهی داشت. کرزی میدانست ، که این پلان مفصل با شرکت ناتو ، اتحادیه اروپایی و شورای امنیت سازمان ملل در عمل پیاده میشود. ولی او با حوصله مندی تا اخرین لحظه انتظار کشید و در روز شنبی در مصاحبه با " بی بی سی " ، هنگام شرکت در اجلاس جهانی اقتصادی در شهر استراحتی داووس سویس ، حرکت دقیق انجام داد ، که احتمالآ به شیوه مشخص افغانی با موثریت اعظمی پلانگذاری و عملی شده است.
کرزی روی ان پافشاری میکند ، که تقرر ایشداون – سوء تفاهم جدی می باشد ، به خاطری که کابل هیچگاهه چنین فیصله اتخاذ نکرده است. و باید گفت ، که او کاملآ برحق می باشد. ولی در واقعیت امر ، کرزی خصوصیت مغرورانه افغانی خود را نشان داد. او ازین ازرده شده بود ، که واشنگتن و لندن فیصله در باره تقرر ایشداون را بعد از مشوره با بروکسل اتخاذ نموده بودند و بعد ازان پان گی مون سرمنشی ملل متحد را مجبور میساخت ، تا با انها موافقه نماید ، و در طی این مدت همیشه موافقت کابل را فیصله شده تلقی میکردند.
کرزی چندی قبل شلیک " هوشداردهنده " انجام داد و دو دیپلومات از سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپایی را از کشور اخراج نمود. ولی واشنگتن بر ان چشم پوشی نمود. قوماندانی امریکا معمولآ او را نادیده میگرفت و بصورت مستقل جنگ دشوار را پیش می برد. کرزی در برخی موارد به تنهایی انچه را حل وفصل میکرد ، که نظامیان بعد از خود بجاء میگذاشتند ، یعنی زمانیکه نیروهای ایتلاف به مثابه نیروهای غارتگر در محلات دهاتی ، جای که سه چهارم جمیعت افغانستان زنده گی میکند ، عمل میکردند. هر مورد او را توهین میکرد و اعتماد نسبت به او ، خاصتآ در بین پشتون ها را خدشه دار میساخت. کرزی حالا با رد نمودن تقرر ایشداون ، انتقام خود را میگیرد. واشنگتن و لندن باید مدت ها قبل چلنج کرزی را توقع میداشتند.
اول اینکه ، کرزی عقیده داشت ، که ایشداون ، مطابق سابقه او در بالقان ، مانند وایسرای استعماری عمل میکرد. کرزی میداند ، که اژانس ها و سازمان های غربی ، که در افغانستان کار میکنند، با کمبود هماهنگی در فعالیت های انها مواجه می باشند. ولی " قوماندانی متحد " در صورت تقرر ایشداون میتوانست در کابل به وزنه متقابل حکومت کرزی مبدل گردد. او این کار را نمی خواست.
در واقعیت امر صحبت بر سر اینده سیاسی کرزی مطرح بحث می باشد. او عقیده دارد ، که ایشداون – بخش از مجموعه اعمال سیاسی است ، که به برکناری کرزی از قدرت ، و عصر بعد کرزی منجر میگردند. در هفته های اخیر شایعات پخش گردیده ، که زلمی خلیل زاد افغان تبار ، سفیر امریکا در ملل متحد ، یکی از کاندیدان ریاست جمهوری افغانستان در اینده می باشد. به اساس گفته ایل کیمی اون مبصر " واشنگتن پست " ، کرزی نسبت به این شایعه برخور جدی نمود و راسآ از زلمی خلیل زاد درین باره ، زمانیکه انها در لندن در اکتوبر سال گذشته ملاقات نمودند ، پرسید ، ولی خلیل زاد به او پاسخ دقیق نداد.
بهر صورت ، بدون در نظرداشت دلایل شخصی کرزی ، چلنج های او به سطوح مختلف عواقب جدی خواهد داشت. سازمان ملل واضحآ با شکست مواجه گردیده است. پان گی مون در اخرین لحظه مداخله در امور داخلی رئیس جمهور افغانستان را ممنوع قرار داد. روشن است ، که سرمنشی ملل متحد راجع به خصوصیت افغانی هیچگونه تصور هم نداشت. این نظر ، که ملل متحد میتواند پروسه سیاسی را در افغانستان رهبری نماید ، حالا جدآ متزلزل شده است. این کار واشنگتن را از پل بیطرف بین المللی محروم میسازد ، که تا به حال در کنترول ان قرار دارد و به کمپ طالبان منتهی میشود ، که مقدمه برای اغاز هرنوع دیالوگ مهم بین الا فغانی محسوب میشود.
در عین حال ، کشور در استانه جنگ نو قرار دارد. تقریبآ همه در باره طالبان صحبت میکنند. اوضاع به اغاز بی نظمی نزدیک می باشد. این همه کاملآ بی موقع ، زمانی رخ میدهد ، که ناتو نبودن ستراتیژی عملکرد بر ضد پارتیزانان را احساس میکند. منجمله انگلستان ، که درین اواخر در چوکات ناتو نقش عمده را بردوش گرفته ، کاملآ نگران می باشد.
کرزی عملیات انگلستان را در افغانستان برای انتقاد در مصاحبه با روزنامه " تایمز " در استانه ملاقات با گوردن براون صدراعظم انگلستان در روز جمعه در داووس برگزید. کرزی گفته ، که ملت افغان از امدن انگریزان به کشور مصائیب دیده است. او نیرو های 7800 نفری انگلیسی مستقر در افغانستان را اندکی ستایش نمود. او گفت : " هم نیرو های امریکایی و هم نیرو های انگلیسی به من تضمین نموده بودند ، که انها میدانند ، که چه کار میکنند. من هم اشتباه کردم ، که بر انها باور نمودم. زمانیکه انها امدند ، پس طالبان هم امدند ".
از داونینگ ستریت اعتراض جدی بعمل امد . کرزی راسآ در روز بعد رد نامزدی ایشداون را اعلان نمود. این جاروجنجال افغانستان – انگلستان از محدوده " بازی اتهامات " متقابل خارج میگردد . ریشه این همه در ناپایداری کرزی نهفته می باشد ، که میگوید ، که فقط او صلاحیت تقرر مردم در مقامات کلیدی در ولایات را دارد و اینکه او مطالبات رهبری ناتو و دیپلوماتان را تحمل نخواهد کرد. ( ولی کرزی همچنان میداند ، که بازار افغانستان یعنی چه ، بدان معنی ، که هر چلنج به انگلستان ، با در نظرداشت تاریخ پیچیده روابط افغانستان – بریتانی ، اعتبار او را بالا میبرد. )
طوریکه روزنامه تایم تبصره نموده " نیروهای انگلیسی فکر میکنند ، که متحدین افغان انها در باره ماموریت انها ، نسبت به طالبان از بسیاری جهات ، اعتراضات زیادی دارند... این حکومت افغانستان در حال حاضر مانع بزرگ در راه برقراری ثبات در منطقه می باشد ، جای که مخلوط از فساد رسمی ، بی فعالیتی و مرض روانی مساعی انگلستان را نقش براب میسازند ".در انگلستان نظر وجود دارد ، که باید سیاست حکومت را مورد تردید قرار داد. بالاخره ، مجموعآ در افغانستان از سال 2001 87 نظامی انگلستان به قتل رسیده اند و انگلستان مبلغ 3.2 میلیارد دالر درین عملیات جنگی مصرف کرده است.
تردید در باره انگلستان و نقش رهبری کننده ان مساعی واشنگتن را در باره جلب هرچه فعال نیرو های ناتو به جنوب افغانستان خدشه دار میسازد. از ملاقات ناتو به سطح عالی در بخارست مجموعآ ده هفته سپری گردیده است. یکبار دیگر پیشکش نمودن انحصار واشنگتن در باره کنترول پروسه های سیاسی در افغانستان تبارز نموده است. این انحصار تا چه مدت طول خواهد کشید ، زمانیکه جنگ تقریبآ باخته شده است؟ معلومات وجود دارند ، که روسیه تقرر حکمت سیتین ترک را به جای ایشداون مطالبه نموده است.
از نقطه نظر وسیعتر جیوپولیتیکی تا هنوز روشن نیست ، که واشنگتن تا چه مدت طولانی کرزی را از سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی ، تحت کنترول روسیه و سازمان همکاری شانگهای ، جای که چین مسلط است ، باز خواهد داشت. با در نظر داشت امکانات ایشداون ، کرزی باید میدانست ، که او میتواند ستراتیژی امریکا را در منطقه تکان دهد. کرزی در مصاحبه با تلویزیون CNN در داووس در روز پنجشنبه گفته بود : " ما در های خود را بروی او ( ایران ) گشودیم . او با ما در افغانستان کمک میکرد ". کرزی بعدآ اظهار داشت ، که اداره بوش " با درک اینکه ایران – همسایه افغانستان است ، برخورد معقولانه نمود " او این سخنان را فقط دو روز بعد از اخرین تلاش واشنگتن جهت منزوی ساختن ایران به خاطر پروگرام هستوی انکشور در ملاقات " پنج جمع یک " ( امریکا ، انگلستان ، فرانسه ، روسیه و چین جمع المان ) در برلین در روز سه شنبی ، اظهار داشت.
سایت "آسیا تایمز"
|
| فارسی.رو |
(3)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
